ونداد هرمزد: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال ۷۶۵ ونداد هرمز فرمانروای [[قارنوندیان|قارنوندی]] تبرستان شد. در ۷۷۲ [[خالد بن برمک]] والی [[عباسیان]] در [[تبرستان]]، منطقه را ترک گفت. اندکی پس از رفتن [[خالد بن برمک|خالد]]، ونداد نامه ای به [[شروین یکم]] نوشت و او را به شورش علیه [[عباسیان]] فراخواند. [[شروین یکم|شروین]] پذیرفت و در کنار ونداد و حاکم زرمهری تبرستان در شورش شرکت کرد. آنها شروع به نابودی شهرهایی کردند که توسط مسلمانان ساخته شده بودند و در سال ۷۸۲ [[شروین یکم]] در کنار ونداد هرمز [[تبرستان]] را از مسلمانان پاکسازی کرد. در همین دوران ونداد هرمز به لقب دابویی گیلگیلان و شروین به لقب پشتخوارگرشاه نامـــوَر شد. هنگامی که خبر بپاخاستن [[تبرستان]] به [[بغداد]] رسید [[مهدی (خلیفه)|مهدی]] یکی از برجسته ترین فرماندهان خود به نام سلیم فرغانی را به رویارویی شورشیان فرستاد ولی ونداد به کمک برادرش وندامید توانست سلیم را شکست دهد و بکشد. [[مهدی (خلیفه)|مهدی]] سپس فرشا را فرستاد که او هم توسط ونداد هرمز مغلوب، دستگیر و کشته شد.

 

 

در سال ۸۰۵ [[هارون الرشید]] به ری رفت و در آنجا با [[ونداد هرمز|ونداد]] و [[شروین یکم|شروین باوندی]] دیدار کرد. آندو فرمانبری از [[هارون الرشید|هارون]] و پرداخت باج سالانه به او را تعهد کردند. [[هارون الرشید|هارون]] برای تضمین فرمانروایی آندو، نوهٔ شروین و پسر [[ونداد هرمز|ونداد]] را با خود به عنوان گروگان به بغداد برد. این دو شاهزاده پس از ۴ سال که [[هارون الرشید|هارون]] مرد توانستند به تبرستان بازگردند. ونداد در سال ۸۰۹ درگذشت و پسرش قارن جانشینش شد.