کوسه برنشین: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز ←top: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۳:
'''مراسم کوسه برنشین''' یا '''بهار جشن''' یکی از مراسمی بود که در ایران مقارن با بهار انجام میدادند.
در روزگار [[ساسانیان]] بخاطر اجرای [[گاهشماری زرتشتی]] و عدم در نظر گرفتن [[سال کبیسه]] آغاز بهار با اول آذر ماه سال اوستایی مصادف بود. یکی از مراسمی که شهرتی بسیار داشت و جشنهای کارناوالی را به یاد میآورد. موسوم بود به رکوب الکوسج یا کوسه برنشین. [[ابوریحان بیرونی]] شرح این رسم را آورده است که در اولین روز بهار، مردی کوسه را بر خر مینشاندند که به دستی کلاغ داشت و به دستی بادزن که خود را مرتب باد میزد اشعاری میخواند که حاکی از وداع با زمستان و سرما بود و از مردم چیزی به سکه و دینار میگرفت. آنچه از مردم میستاند، از بامداد تا نیمروز به جهت خزانه و شاه بود و آنچه از نیمروز تا عصر اخذ میکرد، تعلق به خودش داشت. آنگاه اگر از عصر وی را میدیدند، مورد آزار و شتم قرار میدادند. [[ابوریحان]] میگوید در روزگار ما چنین رسمی در [[شیراز]] اجرا میشود.<ref>گاهشماری و جشنهای ایرانیان، ص ۲۴۱</ref>
[[محمد حسین بن خلف تبریزی]] متخلص به برهان، نظیر شرح فوق را در [[برهان قاطع]] آورده است. [[مسعودی]] در کتاب [[مروج الذهب]] به این رسم اشاره
این رسم در روزگار [[ساسانی]] و دورهٔ اسلامی، توسط غلامان سیاه اجرا میشده که ملبس به لباسهای رنگارنگ شده و با آرایش ویژه و لهجهٔ شکسته و خاصی که داشتند، [[دف]] و دایره میزدند و ترانههای نوروزی میخواندند. [[حاجی فیروز]]های امروزی که مقارن نوروز و سال نو در کوی و برزن مردم را به طرب درمیآورند، از بقایای آن رسم کهن است. با این تفاوت که امروزه چون غلام و سیاهانی نیستند که چنین کنند، دیگران خود را سیاه کرده و به زی آنان آراسته و تقلیدشان میکنند.<ref>گاهشماری و جشنهای ایرانیان، ص ۲۴۴</ref>
|