پیر پائولو پازولینی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: انتقال رده به درخواست Hamid Hassani از رده:سرگرمیسازان بهقتل رسیده به رده:سرگرمیسازان بهقتلرسیده |
جز ←زندگینامه: اصلاح دستوری |
||
خط ۴۹:
بسیاری از فیلمهای پازولینی، اقتباسهای مدرن از آثار کلاسیک ادبی جهان اند که با تاویل ویژه او ارائه شدهاند، آثاری چون [[ادیپ شهریار]]، [[مدهآ (فیلم ۱۹۶۹)|مدهآ]]، [[دکامرون]]، [[حکایتهای کانتربوری (فیلم)|حکایتهای کانتربوری]] و [[داستانهای عشقی هزار و یک شب]]. آخرین فیلم پازولینی قبل از مرگ، فیلمی است با نام [[سالو]] یا [[۱۲۰ روز در سودوم]] که پازولینی فیلمنامه آن را با کمک [[رولان بارت]] بر اساس داستان غریب و [[پورنوگرافیک]] [[مارکی دوساد]] نوشتهاست و بیانیهای است علیه فساد اخلاقی [[فاشیسم]] ایتالیا.
پازولینی نه تنها یک فیلمساز، بلکه شاعر و نظریهپرداز سینما نیز بودهاست. مقاله [[سینمای شعر]] که او در ژوئن ۱۹۶۵ در نخستین فستیوال فیلم پزارو قرائت کرد و در اکتبر ۱۹۶۵ در نشریهٔ [[کایه دو سینما]] منتشر شد، یکی از مهمترین مقالههایی است که در بارهٔ ماهیت شعرگونهٔ سینما و زیباییشناسی آن نوشته شده و از اعتبار آکادمیک و تحلیلی بسیاری برخوردار است. پازولینی یک [[همجنسگرایی مردانه|همجنسگرای]] [[آشکارسازی|آشکار]] بود و در تعداد معدودی از فیلمهایش نیز به رابطه همجنسگرایانه پرداخت. او در بخشی از
من از ریشه با چنین جامعهای مخالفم؛ جامعهای مثل اسرائیل؛ جامعهای که بر پایه اندیشهٔ نژادی و موعودی استوار است. تأسیس یک کشور بر پایه شالوده مذهبی سه هزار ساله، کاری خطرناک و جنونآمیز است. من با این بینش مذهبی و ملیگرا مخالفم. چنین چیزی وحشتناک است، هر چند که مبنای همه دولتها از همین قبیل است…
|