کلمات مبارکه مکنونه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''''کلمات مکنونه''''' یکی از آثار [[بهاءالله]] شارع [[دین بهائی]] است که در سال ۱۲۷۴ هجری قمری حوالی سال ۵۸–۱۸۵۷ میلادی در بغداد نگاشته شده استشده‌است. این مجموعه شامل ۲ بخش فارسی و عربی است. بخش فارسی شامل ۸۲ قسمت و بخش عربی شامل ۷۱ قسمت می‌باشد که هر قسمت در حد یک پاراگراف است. هر کلمات مکنونه شامل پند در موضوعات اخلاقی و روحانی است.<ref name=glossary>glossary</ref><ref name=hnet>Frank Lewis</ref>

همچنین در این آثار، نکاتی نیز در مورد چگونگی و دستور العمل زندگی اجتماعی انسان‌ها آورده شده استشده‌است.

این مجموعه مفاهیم متعددی را در بر دارد، از جمله تشویق به دوستی و محبت به همنوع، پاکی و صفای قلب، مدارا کردن با یکدیگر، رعایت عدل و انصاف، حفاظت فقرا، قناعت، مشغولیت به کسب و کار، وفای به عهد، مصاحبت با نیکان، تقوای خالص، عمل پاک. از طرفی دیگر خوانندهءخوانندهٔ این کلمات را نهی مینماید از بد گوئي و بد بینی، تهمت و افترا، غل و حسد، برتری جوئی از دیگران، بطالت و بی ثمربی‌ثمر بودن و گمراهی دیگران. این مجموعه با این بیان خاتمه می یابد: « عروس معانی بدیعه که ورای پرده های بیان مستور و پنهان بود بعنایت الهی و الطاف ربانی چون شعاع منیر جمال دوست ظاهر و هویدا شد. شهادت میدهم ای دوستان که نعمت تمام و حجّت کامل و برهان ظاهر و دلیل ثابت آمد دیگر تا همّت شما از مراتب انقطاع چه ظاهر نماید...»