علم اقتصاد: تفاوت میان نسخه‌ها

[[هزینه فرصت]] {{به انگلیسی|opportunity cost}} به هزینه اقتصادی تولید ارجاع دارد: ارزش بهترین فرصت بعدی از دست رفته. انتخاب‌ها معمولاً باید بین اعمالی مورد علاقه و نیز مانعه الجمع (به این معنا که انتخاب یکی به معنای طرد دیگری است) انجام می‌شوند. این مسئله، رابطه پایه‌ای میان کمیابی و انتخاب را نشان می‌دهد.<ref>[[جیمز ام. بیوکنن|Buchanan, James M.]] (1987). "opportunity cost", ''[[The New Palgrave: A Dictionary of Economics]]'', v. 3, pp. 718–21.</ref> هزینه فرصت یک عمل، عنصری است برای مطمئن شدن از اینکه منابع کمیاب بصورتی کارا مورد بهره‌برداری قرار گرفته‌اند، به‌طوری‌که هزینه آن عمل در برابر ارزش اش سنجیده می‌شود. هزینه فرصت تنها به هزینه‌های پولی یا مالی مربوط نیست بلکه می‌توانند بوسیلهبه وسیلهٔ ارزش واقعی تولید ازدست رفته، [[اوقات فراغت]]، یا هر چیز دیگری که بهره‌ای جایگزین فراهم کند سنجیده شود.<ref>''[[اکونومیست|The Economist]], Economics A-Z, ''[http://www.economist.com/research/Economics/searchActionTerms.cfm?query=OPPORTUNITY+COST "Opportunity Cost."] Accessed 3 Aug. 2010</ref>

بر خلاف اقتصاد خرد رفتارهای فردی شکل دهنده اقتصاد کلان نیست هر چند که از جمع رفتارهای فردی شکل گرفته‌است. [[کینز]] پدر علم اقتصاد نوین نمونه بارزی را از آثار رفتار واحدی را در عرصه کلان و خرد ارائه داده‌است که به تناقض [[پس‌انداز]] مشهور است. اگر افراد به صورت انفرادی پس‌انداز کنند در سالهایسال‌های بعد دارای امکانات و قدرت مالی بیشتری خواهند بود و خواهند توانست که از سرمایه جمع شده خود استفاده کنند ولی اگر تمامی افراد جامعه هم‌زمان پس‌انداز خود را افزایش دهند و بخش بیشتری از درآمد خود را پس‌انداز نمایند [[مصرف]] کل اقتصاد پایین می‌آید و این امر موجب کاهش [[تولید]] نیز خواهد شد که این امر به کاهش درآمد افراد در آینده منجر می‌شود. از اینرو افزایش پس‌انداز برای اشخاص مفید می‌تواند باشد ولی برای [[جامعه]] به صورت کلی تأثیرات متفاوتی نسبت به تأثیرات فردی آن دارد.