روده کوچک: تفاوت میان نسخه‌ها

وقتی غذا از معده وارد دوازدهه می‌شود، به علت مخلوط بودن با اسید معده، هنوز اسیدی می‌باشد. در محل دوازدهه، یک شیره گوارشی قلیایی به نام سدیم بیکربنات به این غذا اضافه می‌گردد تا حالت اسیدی آن را خنثی نماید. این شیره گوارشی از پانکراس یا [[لوزالمعده]] ترشح می‌گردد و حاوی آنزیم‌هایی است که باعث ادامه هضم غذا می‌شود.پانکراس می تواند می تواند تحت تاثیر هورمون سکرتین قرار بگیرد و ترشح بیکربنات سدیم را افزایش دهد. [[صفرا]] نیز در همین محل به غذا اضافه می‌گردد.صفرا فاقد آنزیم است.

در روده باریک بر اثر عمل گوارش [[پروتئین|پروتئین‌ها]] به [[اسید آمینه|اسید آمینه‌ها]]، کربوهیدرات‌ها به [[گلوکز]] و سایر قندهای ساده‌تر، و چربی‌ها به [[اسید چرب|اسیدهای چرب]] و [[گلیسرول]] تجزیه می‌گردند.لیپید ها در روده باریک به شکل ذرات کیلومیکرون جذب رگ های لنفی می گردد و مستقیما وارد کبد نمی شود. سپس غذای گوارده از طریق دیواره روده باریک به جریان خون جذب می‌گردند. بر اثر انقباضات موجی شکل و منظم عضلات دیواره روده‌ها، غذا در طول روده حرکت کرده و به جلو می‌رود. این حرکت را اصطلاحاً پریستالسیس (peristalsis) یا حرکت کرمی می‌نامند.علاوه بر این حرکت حرکت قطعه قطعه کننده وجود دارد که به صورت انقباض های یک در میان می باشد.

دیواره روده‌ها صاف نیست بلکه دارای میلیون‌ها برجستگیچین انگشت مانند به نامخوردگی است.[[پرز]] وبر پرز‌هایروی میکروسکوپیاین بهچین نامها ریزایجاد پرزهامی می‌باشدشود.سطح اینغشای یاخته های پوششی روده باریک در سمت فضای روده چین می خورد و ریزپرز را به وجود می اورد. پرزها باعث می‌شوند که سطح وسیعی در روده‌ها ایجاد شود تا جذب غذاها بهتر صورت گیرد.