طالب آملی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات:افزودن الگو ناوباکس {{ادبیات طبری}}+املا+مرتب+تمیز+
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند نشر امیرکبیر به متن
خط ۱۲۷:
{{ب|جواب آن غزل طالبست این صائب|کزوست روی سخن گستران ایران سخن}}
{{پایان شعر}}
* [[ملک الشعرا بهار]] در سبک شناسی، طالب را از شعرائی دانسته‌اند که در دوره انحطاط ادبی خوش درخشیدند و نگذاشتند آتش تابناک شعر پارسی رو به خاموشی گذارد و در این مورد مرقوم داشته‌اند شعر قدری نامرغوب شد ولی نه چنان است که شهرت دارد، بلکه شعرائی مانند فغانی و هلالی و طالب آملی و صائب تبریزی و [[کلیم کاشانی]] و ... پیدا شدند که امروز ایران از داشتن نظیر هر یک محروم است (سبک‌شناسی، [[نشر امیرکبیر،امیرکبیر]]، جلد سوم، چاپ سوم، 1349: صفحات 254 ـ 255). از شاگردان بهار خاطراتی نقل شده‌است که شدت علاقه بهار را به طالب می‌رساند.
* غزل زیر از یکی آثار معروف طالب آملی است؛ محمد طاهری (شهاب) مصحح دیوان طالب بالای این غزل نوشته‌است: این غزل حاوی مضمون‌های پرعواطف و از امّهات غزلیات شیوای طالب می‌باشد (کلیات اشعار طالب آملی، تصحیح طاهری شهاب، کتابخانهٔ سنایی، 1346: صفحات 466 ـ 467).