نظریه نسبیت: تفاوت میان نسخه‌ها

# قوانین [[فیزیک]] در دستگاه ناظر کلی (نظارت کیهانی) برای همهٔ اجسام یکسان و واحد است. ([[اصل نسبیت]]).

# [[سرعت نور]] در [[خلأ]] برای همه ناظران، صرفنظر از حرکت نسبیشان یا حرکت منبع تولیدکننده [[نور]]، ثابت است.

* [[نسبیت همزمانی]]: دو رویداد که برای یک ناظر هم‌زمان هستند، ممکن است برای ناظر دیگری که نسبت به ناظر نخست در حال حرکت است هم‌زمان نباشند.

* [[اتساع زمانی]]: [[ساعت]]‌های در حال حرکت گذر زمان کمتری را نسبت به ساعت‌های ساکن تجربه می‌کنند و نشان می‌دهند.

== نسبیت عام ==

{{اصلی|نسبیت عام}}

 

 

نظریه اینشتین نتایج اخترفیزیکی مهمی به دنبال دارد. برای مثال، وجود سیاه‌چاله‌ها را نشان می‌دهد (مکان‌هایی در فضا که در آن فضا و زمان طوری ناهموار شده‌اند که هیچ چیز، حتی نور نمی‌تواند از آن فرار کند)، حالتی که در پایان عمر برای [[ستاره]]‌های پرجرم ایجاد می‌گردد. شواهد فراوانی وجود دارد که نشان می‌دهد تابش‌های شدید گسیل شده از برخی اجسام نجومی، مربوط به سیاه‌چاله‌ها است. برای مثال، [[دوتایی پرتو ایکس|ریزاختروش‌ها]] یا [[هسته کهکشانی فعال]] نتیجه حضور [[سیاه‌چاله ی ستاره‌وار|سیاه‌چاله‌های ستاره‌وار]] و سیاه‌چاله‌هایی با [[سیاه‌چاله کلان‌جرم|جرم‌های بسیار بسیار بیشتر]] هستند. خم‌شدن نور توسط گرانش می‌تواند منجر به پدیده‌ای موسوم به [[همگرایی گرانشی]] گردد که موجب دیده شدن چند تصویر از یک شئ نجومی دور، در آسمان می‌شود. نسبیت عام همچنین وجود [[موج گرانشی|امواج گرانشی]] را پیش‌بینی می‌کند. مشاهده و اندازه‌گیری مستقیم آن‌ها هدف پروژه‌هایی نظیر [[لیگو]]، آنتن فضایی تداخل‌سنج لیزری ناسا/اسا و [[آرایه‌های زمان‌سنجی تپ‌اختر|آرایه‌های گوناگون زمان‌سنجی تپ‌اختر]] است. در ۱۱ فوریه ۲۰۱۶ پژوهشگران در LIGO موفق به مشاهده مستقیم امواج گرانشی برای نخستین بار شدند. همچنین، نسبیت عام اساس مدل‌های کنونی کیهان‌شناختی از یک [[انبساط جهان|جهان در حال انبساط]] است.