ادوات محاصره: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
[[پرونده:Karl6.jpg|250px|بندانگشتی|[[خمپاره انداز]] فوق سنگین [[کارل گراث]] در [[جنگ جهانی دوم]]]]
'''ابزارهای محاصره''' ابزارهایی هستند که زمان [[محاصره نظامی]] برای درهم شکستن دیوار شهرها، حصار [[قلعه هاقلعه‌ها]] و دیگر انواع [[باروها]] توسط ارتش مهاجم به کار می روندمی‌روند. از [[عصر باستان]] ابزارهای محاصره با بهره‌گیری از [[مزیت مکانیکی]] علیه دیوارها به کار گرفته می شدندمی‌شدند. در این دوره برخی از ابزارها از کناره و نزدیک دیوار به آن ضربه می زده اندمی‌زده‌اند نظیر [[دژکوب]] و برخی دیگر از دور قطعات سنگ و دیگر اجرام را پرتاب می‌کرده اندمی‌کرده‌اند نظیر [[منجنیق]]. راه‌های دیگر غلبه بر دیوار سوزاندن آن، احداث نقب در زیر آن‌ها برای ورود به درون شهر یا تخریب دیوار و نیز استفاده از نبردبان برای بالا رفتن از آن بوده‌است.
 
== تاریخچه ==
[[پرونده:Assyrian battering ram.jpg|بندانگشتی|یک دژکوپ آشوری برای حمله به شهرها]]
نخستین ابزارهای محاصره شامل [[برج متحرک]] و دژکوب‌ها توسط [[آشوریان]] در سده نهم پیش از میلاد استفاده شد و نخستین [[منجنیق]] در [[یونان باستان]] توسط [[دیونیسوس یکم سیراکوس]] در 399۳۹۹ پیش از میلاد ابداع شد.<ref>"The Catapult: A History", Tracy Rihall, 2007</ref> [[فینقی هافینقی‌ها]] نیز از نوعی [[شعله‌افکن]] استفاده می‌کردند. [[فیلیپ مقدونی]] و [[اسکندر مقدونی]] کاربرد ابزارهای محاصره را توسعه دادند. رومی‌ها در اواخر دوره [[جمهوری روم]] و در دوره [[امپراتوری روم]]، [[خرکمان]] و [[منجنیق رومی]] را توسعه دادند. از سوی دیگر اسناد [[چینی]] نشان می دهدمی‌دهد که ابزارهای محاصره نظیر خرکمان و برج‌های محاصره را در [[دوره بهار و پاییز]] (771۷۷۱ تا 476۴۷۶ پیش از میلاد) و [[دوره دولت‌های ستیزنده]] (476۴۷۶ تا 221۲۲۱ پیش از میلاد) بسیار توسعه دادند. آنها، نخستین بار [[کشکنجیر]] کششی را در سده سوم پیش از میلاد و سپس کشکنجیر تعادلی را ابداع کردند، که بعداً در بقیه [[آسیا]] و [[اروپا]] به کار گرفته شد. همچنین، نخستین کاربرد باروت در محاصره نظامی به [[محاصره دائن]] در سال 1132۱۱۳۲ میلادی مربوط می‌شود. [[تیمور]] در لشکرکشی‌های خود زیر دیوارها نقب زده و با استفاده از باروت آن‌ها را منفجر می‌کرد.
 
[[پرونده:Great Turkish Bombard at Fort Nelson.JPG|بندانگشتی|چپ|توپخانه سنگین [[امپراتوری عثمانی]] که در 1464۱۴۶۴ میلادی برای حفاظت از [[تنگه داردانل]] ساخته شد.]]
با اختراع [[باروت]] و بهبود فن [[متالورژی]] از [[توپ (جنگ‌افزار)|توپ]] به عنوان ابزار محاصره استفاده شد. در این دوره، نخست از [[توپ (جنگ‌افزار)|توپ]] و [[تفنگ شمخال]] و سپس از [[خمپاره‌انداز]] برای تخریب دیوارها استفاده شد. نخستین کاربرد بمباران دیوار شهر با [[توپخانه سنگین]] را در [[سقوط قسطنطنیه]] در سال 1453۱۴۵۳ میلادی ذکر می‌کنند. همچنین از ابزارهای انفجاری نظیر [[پتارد]] برای تخریب دیوارها بهره گرفته شد. در خلال [[جنگ جهانی اول]] و [[جنگ جهانی دوم]] [[توپخانه]] به اوج تکامل خود رسید و از ادواتی همچون [[توپ صحرایی]] و [[هویتزر]] استفاده شد. امروزه با رواج استفاده از [[موشک کروز]] و [[بمباران]] هوایی، عملاً دیوارهای دفاعی و ادوات محاصره کاربردش را از دست داده استداده‌است و تنها مورد قابل استفاده از ابزارهای محاصره، علیه [[پناهگاه]]‌هایی است که در عمق زمین احداث می‌شود.
 
== منابع ==
{{پانویس}}
* [//[:en.wikipedia.org/wiki/Siege_engine:Siege engine|Siege engine] ] و دیگر مقالات مرتبط ویکی انگلیسی
[[رده:راهبرد نظامی]]
[[رده:محاصره‌ها]]