اختلال اضطراب فراگیر: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Wikimostafa (بحث | مشارکتها) جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند سروتونین به متن |
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند جزایر اقیانوس آرام به متن |
||
خط ۱۲:
شیوع اختلالات اضطرابی بهطور کلی در زنان دو برابر مردان است.
شیوع ۱۲ ماهه اختلال اضطراب فراگیر در نوجوانان و بالغین جامعه عمومی آمریکا به ترتیب ۰/۹ درصد و ۲/۹ درصد و شیوع ۱۲ ماهه آن در سایر کشورها ۰/۴ درصد تا ۳/۶ درصد است. خطر ابتلای طول عمر بیماری ۰/۹ درصد برآورد شدهاست. شیوع این تشخیص در اواسط عمر به حداکثر خود میرسد و در سالهای بعدی عمر به تدریج کاهش مییابد.
افرادی که از تبار اروپایی هستند نسبت به کسانی که از تبارهای دیگر هستند بیشتر دچار اضطراب فراگیر میشوند (مثلاً آسیایی، آفریقایی، بومیهای آمریکایی و [[جزایر اقیانوس آرام]]). به علاوه ساکنین کشورهای پیشرفته بیشتر از مردم کشورهای توسعه نیافته ممکن است در طول عمر خود از علایمی که ملاکهای تشخیصی اختلال اضطراب فراگیر را برآورده میسازند شکایت کنند.
میانگین سنی بروز این اختلال ۳۰ سالگی است با این وجود آن بسیار متفاوت است. در مجموع سن متوسط شروع اختلال دیرتر از سایر اختلالات اضطرابی است. اضطراب و نگرانی بیش از حد از همان اوایل زندگی مشاهده میشود و به صورت مزاج مضطرب تظاهر میکند. این اختلال به ندرت قبل از بلوغ آغاز میشود. علایم بیماری تقریباً در تمام عمر به صورت مزمن همراه با فراز و نشیبهایی ادامه دارد و بین اشکال سندرمی و تحت سندرمی نوسان میکند. فروکش کامل واقعاً به ندرت رخ میدهد.
تظاهر بالینی اختلال اضطراب فراگیر تقریباً در تمام عمر یکسان است. تفاوت اصلی که در ردههای مختلف بین بیماران دیده میشود مربوط به محتوای نگرانی فرد است. کودکان و نوجوانان معمولاً بیشتر راجع به مدرسه و امور ورزشی نگران هستند در حالیکه سالمندان بیشتر دغدغه سلامتی خانواده و سلامت جسمی خودشان را دارند؛ بنابراین به نظر میرسد محتوای نگرانیهای فرد متناسب با سن وی باشد. شدت علایم در بالغین جوان تر بیشتر از بالغین مسن تر است.
|