ملی‌گرایی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند ماکس وبر به متن |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶:
ملی گرایی با مفهوم امروزینش در سال های پایانی سده هجدهم میلادی ظهور کرد اما می توان آن را در جهان باستان نیز پیدا کرد. شورش یهودیان در برابر امپراتوری روم، تلاش های ساسانیان برای بازگشت به فرهنگ اصیل ایرانی و تلاش امپراتوری روم غربی برای بازگشت به فرهنگ اصیل لاتین در سده های چهارم و پنجم از بهترین نمونه های آن هستند.<ref>{{Cite journal|date=2018-12-05|title=Nationalism|url=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Nationalism&oldid=872185786|journal=Wikipedia|language=en}}</ref>
ساسانیان پرچم‌داران ملی گرایی ایران در دوران باستان بودند. برخلاف شاهنشاهی های هخامنشی و اشکانی که بیش از مفهوم ملی، یک مفهوم جهانی داشتند، ساسانیان مفهوم نوینی به نام "ایرانشهر" را مرکز جهان خود قرار دادند. ایرانیان در سده سوم میلادی خود را در میان کشاکش زرتشتیان ملی گرا و مانویان جهان وطن دیدند. در نهایت ملی گرایان و در راس آن ها دولت ساسانی پیروز این کشمکش شدند. "ایران" که پیش از آن تنها با دین و فرهنگ تعریف می شد، حالا به یک مفهوم سیاسی هم تبدیل شده بود.<ref>{{Cite journal|date=2018-10-11|title=Iranian nationalism|url=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Iranian_nationalism&oldid=863586434|journal=Wikipedia|language=en}}</ref>
=== ملی‌گرایی در خاورمیانه ===
| |||