ریبوز: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش Kanaan (بحث) به آخرین تغییری که Paiamshadi انجام داده بود واگردانده شد
فردریک میشر در سال 1870 از هسته ی سلول ماده ای استخراج کرد که خاصیت اسیدی داشت و بر همین اساس نام ـن را نوکلئیک اسید گذاشت که دو نوع بود یعنی همان RNA و DNA.
خط ۵۰:
ریبوز نام یک ترکیب آلی است که دارای فرمول شیمیایی C5H10O5 می‌باشد. این ترکیب آلی که نوعی قند و یک [[مونوساکارید]] است دارای فرمول خطی H−(C=O)−(CHOH)4−H می‌باشد. در قند ریبوز، تمام هیدروکسیل‌های روی کربن‌ها، در یکسمت قرار دارند. واژهٔ ریبوز به دو انانتیومر ریبوز اطلاق می‌شود. یکی از آن‌ها D-ریبوز است که به طور گسترده در طبیعت وجود دارد و در بدن [[موجودات زنده]] به فراوانی یافت می‌شود. تصویر آینه‌ای آن یعنی L-ریبوز به طور نادری وجود دارد.
 
مولکول D-ریبوز اولین بار در ۱۸۹۱ توسط امیلفردریک فیشرمیشر گزارش شد. ریبوز یک اپیمر C-2 آرابینوز است. هر دوی این قندها نام خود را صمغ عربی گرفته‌اند.
 
ریبوز به شکل گسترده در ساختار و در اسکلت اصلی مولکولی به نام RNA یافت می‌شود. مولکول [[آر ان آ]] مولکولی است که به طور گسترده در فرایند بیان ژن و در رونویسی نقش دارد. مولکول مشابه دیگر به نام [[دئوکسی ریبوز]] مولکولی است که به طور گسترده در DNA دیده می‌شود. DNA ماده ژنتیک تقریباً تمامی سلول‌های زنده است (تفاوت ریبوز و دئوکسی ریبوز تنها در این است که دئوکسی ریبوز یک اتم اکسیژن کمتر از ریبوز دارد). وقتی ریبوز فسفریله شود، می‌تواند بخشی از مولکول‌هایی چون ATP، NADH، و برخی از مولکول‌های دیگری که در متابولیسم نقش بسزایی دارند شود.