وداها: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←‏جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباه‌یاب]]: هیندویسم⟸هندوییسم، وپرسش⟸و پرسش
Capricorn2020 (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۱:
== سرودها ==
سرودها ([[سمهیتا]]) و دعاهای وداها خطاب به ایزدان بسیاری هستند. از مهمترین ایزدان این سرودها [[آگنی]] است. آگنی خدای آتش است و پیغام بر بین انسانها و باقی ایزدان است. به همین سبب است که قربانی‌ها را در مراسم مذهبی بر روی آتش می‌گذاشتند.{{سخ}}
ماه ایزد مرد است و به نام سوماً از آن یاد می‌شود. از ایزد بانوان می‌توان از «ساراسواتی» نام برد. در نوشته‌های قدیمیتر از آن به عنوان «رود» یا «آموختن» یاد می‌شود؛ ولی در جدیدترین نوشتها از او به عنوان ایزد سخن (وک) نام برده می‌شود. او نمایان گرنمایان‌گر نیروی سخن و مادر تمام وداها است.
 
=== یجنا ===
زندگی دینی وداها بر محور مراسم قربانی، چه خانگی و چه در جامعه می‌گردد و به آن «[[یجنا]]» گفت می‌شود. ریشهٔ واژه یجنا با «یسنا» در [[اوستا]] یکی است. داشتن آتش (یا همان ایزد آگنی) یکی از مهمترین بخشبخش‌های این مراسم‌ها است و تصور بر این است که آتش یا آگنی قربانی را به خدایان می‌رساند. ماده اهدایی به آتش می‌تواند روغن، شیر، گندم، حیوان یا سوماً (نوعی نوشیدنی گیاهی مقدس که در مراسم‌های قربانی از آن استفاده می‌شد) باشد. مراسم به وسیلهٔ یک روحانی سرپرستی می‌شد.
 
=== آغاز جهان ===
خط ۲۹:
 
== جایگاه وداها ==
وداها مهمترین نوشتار مؤثر در شکل‌گیری فرهنگ کنونی شبه قاره هند هستند. وداها سندی تاریخی از جهش فرهنگی مردمی که قربانی کردن را مهمترین بخش زندگی خود می‌دانستند به سوی مردمانی با تفکرات ضد خشونت و فلسفی می‌باشد. وداها همچنین در شکل‌گیری ۳ دین بزرگ به پا خواسته از فرهنگ هند، [[آئین هندو]]، [[آئین بودا]] و [[آیین جین]] نقشی اساسی دارند. آئین بودا و آئین جین به دلیلدلایل مختلف (به خصوص به خاطر دید افراطی این ۲ دین علیه هر گونه از خشونت) سرودهای مراسم قربانی وداها را کاملاً رد می‌کنند. در [[آئین هندو]] وداها کماکان مهمترین نوشتار دینی به‌شمار می‌آیند و سرودها سمبلی برای معنی عمیقتر فلسفی هستند. اگرچه هندوییسم هم دینی است ضد خشونت، اما خشونت را برای دفاع شخصی مجاز می‌داند و در نتیجه این نگرش منفی را به وداها ندارد.
 
== اوپاودا ==
از آنجا که برهمنان برای انجام وظایف دینیاریدینداری خود علاوه بر موضوعات دینی نیازمند علوم فرعی دیگری نیز بودند، متونی با عنوان وداهای فرعی (اوپاوداها=اوپه‌وِده‌ها) شکل گرفت. این دانش‌ها مستقیماً به دانش وداها مربوط نمی‌شود، اما در کل در خدمت این سنت بود. موضوعات سنتی این متون عبارت است از: پزشکی، موسیقی و رقص، [[کمان‌کشی]] و معماری، که به ترتیب متون زیر را شکل داده‌است:<ref>موحدیان عطار، علی: متون دینی هندو. در: نشریه «هفت آسمان»، بهار ۱۳۸۴ - شماره ۲۵.</ref>
* [[آیورودا]] (پزشکی)
* [[دنورودا]] (=دْهَنور وده، کمان‌کشی)