کدگذاری کانال: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کدگذاری کانال''' (Channel Coding) در [[مخابرات]] دیجیتال، به افزودن تعدادی بیت زائد (Redundant bits) به بیت های اطلاعات (دیتا) به منظور مقابله با بروز خطا هنگام انتقال این اطلاعات در اثر نویز کانال مخابراتی گفته میشود. این کار برای انتقال بدون خطای (یا کم خطای) [[اطلاعات]] لازم است. یافتن کدهایی که بتوانند با کمترین تعداد بیت های زائد، بیشترین تعداد خطا در رشته بیت های اطلاعات منتقل شده را تشخیص داده و تصحیح کنند، در کانون توجه مبحث کدگذاری (کدینگ) کانال است. از روش های کدینگ کانال به طور گسترده ای در مباحثمبحث انتقال داده ها (مثلا در شبکه ها، مخابرات موبایل و ...) و نیز ذخیره سازی داده ها (مثلا بر روی [[درایو دیسک سخت|هارد دیسک]]، [[دی‌وی‌دی|دی وی دی]] و ...) استفاده می شود.

۱-کدهای بلوکی خطی (Linear Block Codes): در این نوع از کدها، هر کدواژه به صورت بلوکی از بیت‌هاست (طول بلوک ثابت است) و مجموع هر دو کدواژه بهکدواژه، یک کدواژه دیگر همان کد می انجامداست (به دلیل خطی بودن کد). تبدیل داده های (اطلاعات) [[دودویی]] به یک بلوک کد (کدواژه)، با تولید و اضافه کردن r بیت (بیت های زائد) به هر بلوک n بیتی اطلاعات صورت می گیرد. در واقع بیت های زائد از ترکیب خطی بیت‌های اطلاعات تولید می‌شوند. در نتیجه، هر کدواژه n+r بیت خواهد داشت.