'''استدلال/''' یا '''گَواه‌آوری''' ([[:en:Reasoning|Reasoning]])، ترکیب قانون‌مند [[قضیه]] (های) معلوم برای رسیدن به قضیه (های) تازه است. در استدلال، ذهن بین چند قضیه، ارتباط برقرار می‌کند تا از پیوند آن‌ها، نتیجه زاده شود و به‌این‌ترتیب نسبتی مشکوک و مبهم به نسبتی یقینی تبدیل شود به عبارتی دیگر به تجمیع تصدیقات (به جملات خبری گفته می‌شود که بر سلب یا ایجاب مطلبی دیگر امر دارد. مانند: جیوه فلز است.انسان حیوان نیست.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب=منطق|نویسنده=روح‌الله عالمی|ترجمه=|ناشر=شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی|چاپ=دوم |شهر=تهران|کوشش=|ویرایش=|صفحه=|سال=۱۳۸۹|شابک=}}</ref>) برای اثبات تصدیقی دیگر استدلال گفته می‌شود.
*تصدیق: به جملات خبری گفته گفته می‌شود که بر سلب یا ایجاب مطلبی دیگر امر دارد.
مانند:جیوه فلز است.انسان حیوان نیست.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب=منطق|نویسنده=روح‌الله عالمی|ترجمه=|ناشر=شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی|چاپ=دوم |شهر=تهران|کوشش=|ویرایش=|صفحه=|سال=۱۳۸۹|شابک=}}</ref>
<center>(مقدمهٔ یک+مقدمهٔ دو) ==> نتیجه</center>
<center>([[اصل]]ها یا قضیه‌های قبلاً ثابت‌شده) =======> (دانش جدید به‌دست‌آمده)</center>
