تصوف: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند آسیای صغیر به متن |
||
خط ۲۲۲:
* سلسله رفاعیه: منسوب به [[ابوالعباس سیدی احمد رفاعی بصری]] (متوفی ۵۷۸) است که سلسله شیوخ آن به [[معروف کرخی]] می‌رسد. پیروان این طریقت جهانگرد و خانه به دوش و در کار ریاضت و تربیت و ترتیب ذکر، تندروتر از قادریه‌اند.
* سلسله بدویه: منسوب است به سیدی [[احمد البدوی]] (متوفی ۶۷۵) که آنان را احمدیه نیز می‌نامند. سلسله بدوی در [[مصر]] انتشار زیادی پیدا کرد. در یکی از [[جنگهای صلیبی]] که [[سن لوئی]] به مصر حمله کرد پیروان این سلسله مسلمین را به جنگ با مسیحیان تشویق می‌کردند. اما بی‌بند و باری و می‌گساری آن‌ها بعدها از اسباب عدم توجه عامه مسلمین به آن‌ها شد.
* [[سهروردیه|سلسله سهروردیه]]: منسوب به [[شهاب الدین عمر بن عبدالله سهروردی]] (متوفی ۶۳۲ ه) است که در تصوف طریقه‌ای معتدل داشت. وی عمل به فرایض دین را مقدمه وصول به حقیقت می‌شمرد. سلسله‌های جلالیه، جمالیه، زینبیه، خلوتیه و شعبه‌های متعدد و مختلف آن در [[آسیای
* سلسله شاذلیه: منسوب به [[ابو الحسن شاذلی]] (متوفی ۶۵۶ ه) است. رعایت پنج اصل خوف ظاهری و باطنی، پیروی از سنت، عدم اعتنا به خلق، تسلیم و رضا، توکل در شادی و محنت، پایه اعتقادی این طریقت است. این سلسله در مصر و [[مغرب]] و بلاد [[عثمانی]] قدیم اعتبار تمام را کسب کرده‌است. سلسله‌های: جوهریه، وفائیه، مکیه، هاشمیه، عفیفیه، و قاسمیه، خواتریه در مصر و سلسله‌هایی مثل شیخیه، ناصریه، حبیبیه، و یوسفیه در مغرب، از آن منشعب شده‌اند.
* [[نقشبندیه|سلسله نقشبندیه]] منسوب به خواجه [[بهاء الدین محمد نقشبند]] (متوفی ۷۹۲ ه). نقش بندیه خود شاخه‌ای بوده‌اند منشعب از سلسله خواجگان که منسوب بوده‌است به خواجه [[احمد عطاسیوی]] معروف به حضرت ترکستان. بعدها این سلسله در هند، مخصوصاً در دوره اقتدار مغول هند، نفوذ داشت. پیروان این طریقت در آغاز، طرفدار زهد و فقر و سادگی بودند و اندیشه وحدت وجودی داشتند، اما بعدها برخی از آنان به مدح گویی و مال‌اندوزی روی آوردند.
| |||