ایمپلنت دندان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Wikimostafa (بحث | مشارکتها) جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند استخوان ران به متن |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۱۵:
'''برسازی درونکاشت دندانی''' یا '''پروتز ایمپلنت دندانی'''، بخشی از '''درونکاشت (ایمپلنت) دندانی''' است که به صورت [[دندان برساخته|دندان برساخته (پروتزی)]] در دهان بیمار، جایگزین [[دندان]] طبیعی وی میگردد. [[ایمپلنت دندانی|ایمپلنتهای دندانی]] نوعی [[دندان مصنوعی]] هستند و از لحاظ ظاهری در بیماران مختلف میتوانند متفاوت باشند. بعد از معاینات اولیه در ابتدا فیکسچر یا همان قسمت ریشه ایی پروتز با استفاده از جراحی کوچکی در داخل فک و به جای دندان از دست داده شده، جاگذاری میگردد و بعد از اطمینان از ثبات آن که معمولاً ۴ الی ۶ ماه به طول میانجامد، قسمت رویی یا همان تاج دندان (Crown) گذاشته میشود.
اگر فردی دندان خود را از دست بدهد ایمپلنت در اندازه همان ریشه به جای آن قرار داده میشود. ایمپلنتها قطعاتی در اندازه دندان طبیعی میباشند. ایمپلنتها توسط ابزار بسیار دقیقی کنترل
ماده ای که در ساخت ایمپلنت دندان استفاده میشود، تیتانیوم است که در واقع فلزی با کیفیت خوب محسوب میشود. این قطعات از جنس تیتانیوم هستند که دارای تطابق بیولوژیک با بدن میباشند و هیچگونه واکنش آلرژیک با بدن ندارند. تیتانیوم باعث ایجاد یک لایه محافظ در برابر خوردگی و تحلیل بر روی سطح خود میشود. خاصیت غیر مغناطیسی بودن آن و مقاومت در برابر اکسیژن و ترکیبات اسید و نمک شرایط لازم را برای استفاده از آن در ساختار ایمپلنت دندان فراهم میکند.
به دلیل خصوصیات ذکرشده برای ایمپلنت دندان، هنگامی در فک بیمار قرار بگیرد، یک جسم خارجی
== تاریخچه ایمپلنت ==
خط ۵۹:
آلیاژ تیتانیوم برای ساخت فیکسچر (Fixture)، بریج (Bridge)، اوردنچر (Overdenture) و اجزای پروتزی ایمپلنت (اسکرو و اباتمنت) استفاده میشود. البته اباتمنت از جنس [[زیرکونیا]] نیز ساخته میشود (شکل ۲). مهمترین ویژگی برای استفاده از آلیاژ تیتانیوم، سازگاری بسیار خوب آن با بدن (Biocompatibility) میباشد.
اگر فردی دندان خود را از دست بدهد ایمپلنت در اندازه همان ریشه به جای آن قرار داده میشود. ایمپلنتها قطعاتی در اندازه دندان طبیعی میباشند. ایمپلنتها توسط ابزار بسیار دقیقی کنترل
ماده ای که در ساخت ایمپلنت دندان استفاده میشود، تیتانیوم است که در واقع فلزی با کیفیت خوب محسوب میشود. این قطعات از جنس تیتانیوم هستند که دارای تطابق بیولوژیک با بدن میباشند و هیچگونه واکنش آلرژیک با بدن ندارند. تیتانیوم باعث ایجاد یک لایه محافظ در برابر خوردگی و تحلیل بر روی سطح خود میشود. خاصیت غیر مغناطیسی بودن آن و مقاومت در برابر اکسیژن و ترکیبات اسید و نمک شرایط لازم را برای استفاده از آن در ساختار ایمپلنت دندان فراهم میکند.
به دلیل خصوصیات ذکرشده برای ایمپلنت دندان، هنگامی در فک بیمار قرار بگیرد، یک جسم خارجی
ویژگیهای فیزیکی تیتانیوم که باعث سازگاری مناسب آن میگردد:
خط ۸۳:
== ساختار آلیاژی تیتانیوم<ref>McCracken, M. Dental implant materials: Commercially pure titanium and titanium alloys. J Prosthodont. 1999 Mar; 8(1):40-3.</ref> ==
آلیاژ تیتانیوم مورد استفاده در دندانپزشکی در سه شکل ساختاری وجود دارد: آلفا (α)، بتا (β) و آلفا-بتا. ساختار آلفا (α) از نظر کریستالوگرافی به شکل شش ضلعی (HCP) است. در حالی که آلیاژهای بتا (β) به شکل مکعب (BCC) است. این فازهای مختلف زمانی إیجاد میشوند که تیتانیوم خالص با عناصری مانند آلومینیوم و وانادیم، در غلظت خاصی مخلوط شده و سپس از حالت مذاب سرد شدهاست. آلومینیوم
تحول ساختاری تیتانیوم خالص از فاز α به فاز β در۸۸۲ درجه سانتیگراد رخ میدهد. با افزودن آلومینیوم یا وانادیم به تیتانیوم، تغییرات فاز α به β در یک طیف دمایی ممکن أست متغیر باشد. بسته به ترکیب و درجه حرارت، هر دو فاز آلفا و بتا ممکن است وجود داشته باشند.
|