پرهیز از خشونت: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←آئین بودا: ابرابزار |
محتوا از [[<خشونت‌پرهیزی>]] به اینجا ادغام شد. برای اطلاعات بیشتر [[بحث:<پرهیز از خشونت>#<کل محتوای مقاله>]] را ببینید. برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳:
در دوران مدرن، ضدخشونت ابزاری برای اعتراضات اجتماعی بوده‌است. این روش در جنبشی که در طول چند دهه به رهبری [[ماهاتما گاندی]] برای استقلال [[هند]] از [[امپراتوری بریتانیا]] انجامید، استفاده شد.
'''خشونت‌پرهیزی'''؛ عمل بی‌ضرر بودن برای خود و دیگر افراد تحت هر شرایطی است. «ماهاواریا» بیست و چهارمین ترهانکارای مذهب جین؛ مشعلدار [[آهیمسا]] (اندیشهٔ بی‌ضرر بودن) (Ahimsa) بود که این مفهوم را در ابعادی وسیع و کاربردی در زندگیش به جهان معرفی کرد.
خشونت‌پرهیزی عنصر فعالی در آن دسته از معتقدانی بود که آن را به عنوان یک وسیله در دستیابی به دست آوردهای سیاسی و تغییرات اجتماعی پذیرفته بودند.
== ریشه ==
برخی ریشه خشونت‌پرهیزی را این عقیده می‌دانند که آسیب رساندن به مردم، حیوانات و [[محیط زیست]] برای رسیدن به نتیجه، ضروری نیست؛ و اشاره می‌کنند به یک فلسفهٔ کلی برای خود داری از خشونت بر اساس اصول اخلاقی، مذهبی و معنوی.
برخی نیز ریشه خشونت‌پرهیزی در این عقیدهٔ ساده می‌دانند که [[خدا]]وند خود بی‌ضرر است. در نتیجه، برای ارتباط قوی‌تر با خدا شخص باید همچنان بی‌ضرر نیز باشد.
== روش‌ها ==
به‌طور کلی مدافعان یک فلسفهٔ فعال بدون خشونت از چندین روش در مبارزاتشان برای [[تغییر اجتماعی]] استفاده می‌کنند شامل:
*شکل‌های اعتراضی و اقناعی
*تمرد جمعی
*[[نافرمانی مدنی]]
*مداخله یا مبارزه مسالمت آمیز (بدون خشونت)
*شکل‌های مختلف مداخلهٔ اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی
در [[دوران مدرن]] روش‌های کنش بدون خشونت ابزارهای قدرتمندی برای اعتراض اجتماعی و تغییرات سیاسی-اجتماعی انقلابی بوده‌اند.
=== اعمال اعتراضی و اقناعی ===
اعمال اعتراضی و اقناعی بدون خشونت اعمالی هستند که به وسیلهٔ گروهی از مردم برای نشان دادن حمایتشان یا عدم موافقتشان با برخی از چیزها به شکل سمبلیک اجرا می‌شوند. هدف از این اعمال جلب کردن توجه عمومی به یک موضوع، قانع کردن یا تحت تأثیر قرار دادن گروه خاصی از مردم، یا تسهیل کردن عمل بدون خشونت برای آینده است. پیام این اعتراض‌ها ممکن است مستقیماً رو به جامعه باشد، یا رقبا یا مردمی که تحت تأثیر موضوع قرار دارند. روش‌های اعتراضی و اقناعی شامل: سخنرانی‌ها، گفتگوهای عمومی، دادخواهی‌ها، اعمال سمبولیک، هنر، راهپیمایی‌های منظم و دیگر گردهمایی‌های عمومی هستند.
=== تمرد جمعی ===
عدم همکاری یا تمرد دربردارندهٔ خوداری عمدی از همکاری یا بی‌میلی نشان دان برای آغاز همکاری با طرف متخاصم است. هدف از عدم همکاری متوقف کردن یا به تأخیر انداختن یک صنعت، سیستم سیاسی یا روند اقتصادی است. روش‌های عدم همکاری شامل: اعتصاب‌های کارگری، بایکوت‌های اقتصادی، نافرمانی مدنی، اعتصاب جنسی، امتناع از پرداخت مالیات، و نافرمانی‌های عمومی هستند
=== مداخلهٔ بدون خشونت ===
در مقایسه با اعتراض و عدم همکاری، مداخلهٔ بدون خشونت یک روش وابسته‌تر و مربوط‌تر به روش‌های مبارزهٔ بدون خشونت است. مداخلهٔ بدون خشونت می‌تواند به شکل تدافعی مورد استفاده قرار گیرد؛ به عنوان مثال برای حفظ یک نهاد یا حفظ استقلال در ابتکار عمل یا به شکل تهاجمی؛ به عنوان مثال برای اینکه یک مبارزهٔ بدون خشونت را به طرز مؤثری به داخل سرزمین رقیب ببریم. مداخله غالباً فوری‌تر و مؤثرتر از دو روش دیگر است؛ اما همچنان ادامه دادن به آن برای کسانی که در آن مشارکت می‌کنند، سخت‌تر و پرهزینه‌تر است.
==== بررسی بیشتر مداخلۀ مسالمت آمیز ====
دانشمند سیاسی و مبارز بدون خشونت جین شارپ، به‌طور وسیعی دربارهٔ روش‌های مبارزهٔ بدون خشونت نوشته‌است. در کتاب «راه اندازی مبارزهٔ بدون خشونت» او؛ ۱۹۳ روش مبارزهٔ بدون خشونت را توضیح می‌دهد.
در [[یونان باستان]] آریستوفان داستانی خیالی از زنانی ارائه می‌دهد که از ابراز [[تمایل جنسی]] به همسران خود، مادامی که جنگ را ممنوع نکرده‌اند، خودداری می‌کردند. نمونهٔ مدرن این داستان که از [[جین شارپ]] و اریستوفان الهام گرفته کتاب دری به اقیانوس نوشتهٔ یوهان اسلونسیفسکی است که یک دنیای اقیانوسی را به تصویر می‌کشد که سکونت گاه زنانی است که از روش‌های غیر خشونت‌آمیز برای دفع کردن حملهٔ مهاجمان فضایی استفاده می‌کنند.
شکل‌های دیگر مداخله شامل: انواع اشغال کردن محیط‌های منازعه (بست نشینی)، (ایجاد راهبندان)، [[اعتصاب غذا]]، رژهٔ کامیون‌ها، و ایجاد حاکمیت دوگانه یا دولت موازی است.
تاکتیک‌ها باید به دقت و با درنظرگرفتن شرایط سیاسی و فرهنگی انتخاب شوند؛ و بخشی از یک طرح یا استراتژی بزرگتر باشند.
موفق‌ترین پروژه‌های فرامرزی مداخله شامل پروژهٔ همراهی با گواتمالا، تشکیلات بین‌المللی بدون خشونت و گروه صلح سازان مسیحی هستند. آنگونه که در اوایل دههٔ ۱۹۸۰ میلادی اتفاق افتاد و اصالتاً بر پایهٔ الهامی که از شانتی سنای گاندی گرفته می‌شد، ابزارهای اصلی این سازمان‌ها همراهی حفاظتی بدون خشونت بود که به وسیلهٔ شبکه‌ای جهانی که می‌توانست به تهدیدها پاسخ دهد، و تلاش‌های دیپلماتیک و صلح سازانهٔ مردم محلی، و ناظران و گزارشگران [[حقوق بشر]] حمایت می‌شد.
یکی دیگر از تاکتیک قدرتمند مداخلهٔ مسالمت‌آمیز، فراخوانی نظارت عمومی بر ستمگران، به عنوان نتیجهٔ بی خشونت ماندن مقاومت کنندگان در مواجه با سرکوب خشن است. اگر تلاش‌های ارتش و پلیس برای سرکوب کسانی که بدون خشونت مقاومت می‌کنند خشونت‌آمیز باشد، آنگاه قدرت ابتکار عمل از دست‌های سرکوبگران خارج شده و به دست آنهایی می‌افتد که مقاومت می‌کنند. اگر مقاومت کنندگان ایستادگی کنند، سرکوبگران مجبور به قبول کردن این واقعیت خواهند شد که دیگر سلطه‌ای بر روی آن‌ها ندارند. غالباً تمایل و آمادگی مقاومت کنندگان برای تحمل رنج و سختی اثر عمیقی بر روی ذهن و احساس سرکوبگر دارد و آن‌ها را در ارتکاب مجدد به عمل خشونت‌آمیز ناتوان می‌سازد.
=== مثال‌ها ===
مثال‌های زیادی برای موارد استفادهٔ این روش‌ها وجود دارد؛ تحقیقات کامل‌تر در این زمینه ممکن است در مدخل‌های مقاومت مدنی، [[مقاومت بدون خشونت]] و انقلاب بدون خشونت یافت شوند. در اینجا جنبش‌های خاصی که به‌طور ویژه تحت نفوذ فلسفهٔ عدم خشونت بوده‌اند مورد اشاره قرار می‌گیرند؛ به عنوان مثال:
*رهبری ماهاتما گاندی در بیش از چند دهه مبارزهٔ بدون خشونت علیه حاکمیت بریتانیا در هند که در نهایت به هند کمک کرد که استقلالش را در سال ۱۹۴۷ به دست آورد. بی‌ضرری [[گاندی]] یک [[فلسفه]] و نیز یک [[استراتژی]] برای تغییرات اجتماعی است که استفاده از خشونت را رد می‌کند، اما در عین حال عمل بدون خشونت (که همچنین [[مقاومت مدنی]] نامیده می‌شد) را به عنوان یک [[آلترناتیو]] هم برای پذیرش منفعلانهٔ سرکوب و هم نبرد مسلحانه علیه آن در نظر می‌گیرد.
*اتخاذ روش بدون خشونت گاندی به وسیلهٔ [[مارتین لوتر کینگ]] در مبارزه برای به دست آوردن [[حقوق مدنی]] برای آفریقایی-[[آمریکایی‌ها]]
*مبارزات بدون خشونت کاسیر چاوز در دههٔ ۱۹۶۰ در اعتراض به شیوهٔ رفتار با کارگران کشاورزی کالیفرنیا.
*[[انقلاب مخملی]] سال ۱۹۸۹ در چکسلواکی که شاهد سرنگونی [[حکومت کمونیستی]] بود انقلابی که به عنوان یکی از مهم‌ترین انقلابات بدون خشونت در سال ۱۹۸۹ در نظر گرفته شد.
*مبارزات لیما بویی و زنان لیبریا است که توانستند بعد از چهارده سال [[جنگ داخلی]] به صلح دست یابند؛ لازم به‌ذکر است که این داستان در فیلم مستندی در سال ۲۰۰۸ با عنوان درخواست از شیطان برای بازگشت به جهنم ثبت شد.
== ارتباط آن ==
اصطلاح خشونت‌پرهیزی که غالباً با صلح، صلح‌طلبی و صلح‌خواهی و عدم خشونت (به همراه خط تیره) ارتباط دارد و حتی مترادف به کار برده می‌شود؛ به‌طور خاص‌تر اشاره دارد به غیاب خشونت و همیشه انتخابی است برای بیان آسیب نرساندن یا کمتر آسیب رساندن؛ و واژهٔ صلح خواهی گزینه‌ای است برای بیان انفعال یا بی عملی. بعضی وقت‌ها خشونت‌پرهیزی شبیه منفعل بودن است؛ و بعضی وقت‌ها نیست.
به عنوان مثال اگر یک خانه آتش بگیرد؛ مناسب‌ترین عمل بی‌ضرر این است که آتش را خاموش کنیم نه این که بنشینیم و به شکل منفعلانه به آتش اجازه دهیم که بسوزد. در واقع اغتشاش و تناقض قابل توجهی در نوشتن دربارهٔ عدم خشونت، بی‌ضرری و انفعال وجود دارد. یک فرد ممکن است در یک زمینهٔ خاص از خشونت‌پرهیزی دفاع کند و در زمینه‌های دیگر از خشونت دفاع کند. به عنوان مثال کسی که با حرارت مخالف [[سقط جنین]] به منظور نجات حیات است، ممکن است به شکلی همدلانه از کشتن یک سقط جنین‌کننده دفاع کند.
== اسلام ==
| |||