عرف: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عُرْف'''، به مجموعه عادات، رفتارها و باورهایی گفته می‌شود که صرفنظر از درستی یا نادرستی آن‌ها از سوی افراد یک جامعه پذیرفته می‌شود. بشر بدوی برای هزاران سال در نبود قوانین مدون، روابط سیاسی و اجتماعی خود را با نگاهی عرفی تنظیم می‌نمود. نخستین پیشرفت اجتماعی وسنگو سنگ بنای تمدن امروزین را می‌بایست به کاربردن قوانین مدون به جای سلیقه‌های شخصی، اجتماعی وعرفیو عرفی در روابط میان آدمیان دانست.<ref name="faryadgar.com">http://www.faryadgar.com/vdcgqx9q.ak9ty4prra.html</ref> عُرْف روش خاصی است که افراد در مسئلهٔ معینی پیروی می‌کنند، بدون آنکه در [[قانون]] ذکری از آن رفته باشد.

به سخن دیگر، عرف [[عادت|عادت‌ها]] و رسومی است که عقلای جامعه آن را به‌طور کلی پذیرفته‌اند و آن را روا می‌دارند. یا به تعریف دیگر عرف به مجموعه‌ای از [[توافق شفاهی|توافق‌ها]] یا [[معیار|معیارها]] و [[هنجار|هنجارها]] گفته می‌شود که از سوی عموم پذیرفته شده‌باشد.

در یک سخن کلیدی می‌توان چنین گفت که عرف می‌تواند توسط قانون منسوخ یا پذیرفته گردد. عرف لازم‌الاجرا نیست اما قانون لازم‌الاجراست؛ بنابراین تردیدی نیست که قانون می‌تواند اهمیت ونقشیو نقشی به مراتب بالاتر از عرف را دارا باشد. اگر عرف را مهم تر وبالاترو بالاتر از قانون بدانیم، درحقیقت جامعه را منجنیق وار به دوران بدویت خویش پرتاب کرده‌ایم، زیرا دراین صورت نیازی به قوه مقننه‌ای زیر نام مجلس و دیگر شوراهای مشورتی نخواهد بود. با فراز دانستن عرف نسبت به قانون می‌توان جامعه را بدون نیاز به دستگاه قانون گزاری وبا شیوه‌های کهن عرفی اداره نمود والبته دستاورد دهشتناک آن را نیز گواه بود. نتایج پایین آوردن شأن وجایگاهو جایگاه قانون دربرابر عرف، جامعه را در دراز مدت دچار گسست و هرج ومرج خواهد نمود، و درجامعه‌ای که نسبت به این گونه سخنان واکنش شایسته وبایسته‌ایو بایسته‌ای ابراز نشود، اندک اندک، عرف جای قانون را خواهد گرفت.<ref name="faryadgar.com"/>