هرمان گورینگ: تفاوت میان نسخه‌ها

|footnotes = قتل [[ارنست روهم]] و دیگر سران [[سپاه توفان]] در رویداد [[شب دشنه‌های بلند]] ([[ژوئن]] [[۱۹۳۴ (میلادی)|۱۹۳۴]])

'''هرمان ویلهلم گورینگ''' {{به آلمانی|Hermann Wilhelm Göring}} (زاده [[۱۸۹۳ (میلادی)|۱۸۹۳]] – درگذشته [[۱۹۴۶ (میلادی)|۱۹۴۶]]) از برجسته‌ترین چهره‌های [[حزب نازی]] در [[آلمان]] بود. وی در خلال [[جنگ جهانی دوم]] به عنوان فرمانده [[نیروی هوایی آلمان نازی]] به خدمت پرداخت.

هرمان گورینگ در سال [[۱۸۹۳ (میلادی)|۱۸۹۳]] در [[باواریا]] به دنیا آمد. او تحصیلات خود را در [[آموزشگاه نظامی کارلسروهه]] ادامه داد و در سال [[۱۹۱۴ (میلادی)|۱۹۱۴]] به ارتش پیوست.

گورینگ در کودتای مونیخ به شدت زخمی شد اما توانست به خارج بگریزد. در سال [[۱۹۲۷ (میلادی)|۱۹۲۷]] به آلمان برگشت به [[حزب نازی]] پیوست و یک سال بعد، در [[۱۹۲۸ (میلادی)|۱۹۲۸]]،۱۹۲۸، به [[رایشستاگ]] (مجلس آلمان) راه یافت. او در سال [[۱۹۳۲ (میلادی)|۱۹۳۲]] رئیس رایشستاگ شد.

گورینگ در [[۱۹۳۳ (میلادی)|۱۹۳۳]] وزیر امور داخلی [[پروس]] بود و در آن سال نقشی مهم در دستگیری و شکنجهٔ کمونیست‌ها و سوسیالیست‌ها داشت.

گورینگ در [[۱۹۳۵ (میلادی)|۱۹۳۵]] فرمانده [[لوفت وافه]] (نیروی هوایی آلمان) شد.

گورینگ و دیگر افسران ارشد نگران این بودند که آلمان هنوز برای جنگ آماده نیست. اما هیتلر به عنوان رهبر اعتقاد داشت که پیروزی ممکن است. حمله به لهستان، عمل شروع‌کنندهٔ جنگ، در سپیده دم ۱ سپتامبر ۱۹۳۹ آغاز شد. بعد از آن روز هیتلر گورینگ را به عنوان جانشین پیشوای کل آلمان اعلام کرد. در ابتدا پیروزی‌های آلمان یکی پس از دیگری به ارمغان می‌آمد. با کمک لوفت وافه، نیروی هوایی لهستان در عرض یک هفته شکست خورد. فرودگاه حیاتی نروژ در Fallschirmjäger کشف شد وEben Emael اسیر گشت. عدم موفقیت لوفت وافه، وسعت گرفتن حملات هوایی [[متفقین]] بر آلمان، و اعتیاد گورینگ را از عوامل سقوط وی دانسته‌اند. گورینگ تا سال ۱۹۴۵ کم و بیش همهٔ پست‌ها و نفوذ خود را از دست داده بود.

گفتنی است که بالاترین درجه نظامی ارتش آلمان که از جهت برابری نظامی درجات دو درجه بالاتر از ارتشبد و یک درجه بالاتر از [[فیلد مارشال]] می‌باشد با عنوان '''رایش مارشال''' (به [[زبان آلمانی|آلمانی]]: <bdi>Reichsmarschall</bdi>) بود که فقط به هرمان گورینگ، فرمانده [[لوفت وافه]]، اعطا شد.

او در سال [[۱۹۴۶ (میلادی)|۱۹۴۶]] و پیش از آن که هنگام اعدامش فرا رسد، در زندان خودکشی کرد.