ماهیچه: تفاوت میان نسخه‌ها

در ساختمان [[بافت (زیست‌شناسی)|بافتی]] تارچه‌های ماهیچه‌ای در هر [[سارکومر]] دو نوع میوفیلامان (میوفیلامنت) قطور و نازک وجود دارد. ترکیب شدن و جابه‌جایی [[پروتئین|پروتئین‌هایی]] که در این میوفیلامان‌ها وجود دارند، اساس [[مولکول|مولکولی]] انقباض ماهیچه‌ای و کوتاه شدن سارکومرها را تشکیل می‌دهند. هر یک از میوفیلامان‌های قطور که در بخش میانی سارکومر قرار دارند از صدها مولکول پروتئینی به نام [[میوزین]] ساخته شده‌اند. هر مولکول میوزین شبیه میلهٔ نازکی با یک سر [[کره (هندسه)|کروی]] است که با زاویهٔ خاصی به صورت یک پل عرضی به یک میوفیلامان نازک می‌چسبد. میوفیلامان‌های نازک دارای سه نوع پروتئین‌اند: پروتئین اصلی آن‌ها [[اکتین]] نام دارد که مولکول‌های آن کروی و کوچک است که به صورت یک زنجیرهٔ دوتایی قرار گرفته‌اند. دو پروتئین دیگر [[تروپومیوزین]] و [[تروپونین]] نام دارند.

بر اثر تحریک عصبی واثر [[استیل کولین]] برگیرنده‌های سلول عضلانی، "'''کلسیم از [[رتیکولوم سارکوپلاسمیک]] آزاد می‌شود'''". وقتی کلسیم بر تروپونینC اثر کند، تغییری در آرایش مولکول‌ها پدید می‌آید که باعث جدا شدن تروپومیوزین از اکتین می‌شود. حال اکتین آزاد شده و میوزین می‌تواند به آن متصل شود و باعث پل‌های عرضی متناوب به مولکول‌های اکتین و لغزاندن میوفیلامان‌های نازک بر روی میوفیلامان‌های قطور شود. به این ترتیب که سرهای فعال مولکول‌های میوزین با زاویهٔ معینی به مولکول‌های اکتین می‌چسبد و آن‌ها را مانند یک چرخ دندانه‌دار جابه‌جا می‌کنند. این تغییرات باعث کوتاه شدن سارکومرها و نزدیک شدن [[خطوط Z]] به یکدیگر و در نتیجه کوتاه شدن طول ماهیچه می‌شود.