ریزاندامگان همزیست انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ریزاندامگانِ هم‌زیست انسان''' یا '''میکروبیوم انسان''' (''به [[زبان انگلیسی|انگلیسی]]: Human microbiome'') به [[زیست‌بوم]] میکروبی، قارچی بدن انسان گفته می‌شود که نوعی [[هم‌زیستی]] و [[همسفرگی|هم‌سُفرگی]] با بدن پیدا کرده‌اند و وجودشان بخشی از سازوکار طبیعی و گاه ضروری و بایسته بدن گردیده است. این زیست‌بوم دربرگیرنده [[باکتری]]ها، [[قارچ]]ها و [[باستانیان]] است که به همراه تمامی ژنها و توده سلولی اشان بدون در نظر گرفتن [[سرده]] و [[گونه (زیست‌شناسی)|گونه]] اشان در بخشهایبخش‌های مختلف بدن زندگی می‌کنند. به این زیست‌بوم «فلور نرمال» یا «فلور طبیعی» نیز گفته می‌شود.

۲-فلور موقت یا گذرا: شامل میکروارگانیسمهای غیربیماری‌زا یا آنهاییآن‌هایی که بالقوه بیماری‌زا هستند می‌شود که به مدت زمان کوتاهی در پوست یا مخاط جایگزین می‌شود. منشأ اینها از محیط بوده و در صورت آسیب دیدگی قادر به بازسازی کامل خود نمی‌باشند. نکته مهم اینجاست که فلور موقت در صورت وجود فلور ساکن نمی‌تواند بیماری‌زا باشد اما در حالت وجود پرشمارتر و رشد بیش از حد فلور ساکن بیماری بروز می‌کند.

وجود فلور نرمال مانع رشد باکتریهای پاتوژن یا بیماری‌زا در بدن می‌گردد و منجر به پدیده‌ای بنام تداخل باکتریایی می‌شود. این باکتریها گاه فواید دیگری نیز دارند بعنوانبه عنوان مثال برخی باکتریهای روده در بدن [[ویتامین K]] می‌سازند حتی با این نظیر ممکن است برخی از باکتری هایباکتری‌های فلور روده به علت داشتن خاصیت‌های توکسیستی و تهاجمی به مخاط و فعال سازی کارسینوژن و ایجاد پاسخ التهابی مضر باشند.در نتیجه باکتریهای فلور نرمال نیز می‌توانند در بیمارانی که ضعف سیستم ایمنی دارند حالت تهاجمی بیابند و از محل اصلی و محدوده خود گسترش بیشتری پیدا کنند.

پوست: ارگانیسم اصلی آن [[استافیلوکوک]]‌ها (مانند [[استافیلوکوک اپیدرمیدیس|اپیدرمیدیس]] و [[استافیلوکوک اورئوس|اورئوس]]) و دیفتروئیدهای هوازی و بی هوازی (مانند گونه‌های [[کورینه باکتریوم]] و [[پروپیونی باکتریوم]]) می‌باشد. [[استرپتوکوک]]‌ها ،‌ها، [[انتروکوک]]‌ها، برخی باکتریهای گرم منفی، قارچها و مخمرها نیز دیده می‌شوند.خ

دستگاه تنفسی: طیف وسیعی از ارگانیسمها (اغلب هوازی) در دستگاه تنفسی، دهان، بینی و حلق ایجاد کلونی می‌نمایند. معمولاً قسمتهایقسمت‌های تحتانی

دستگاه تنفس و [[کیسه هوایی (دستگاه تنفس)|کیسه‌های هوایی]] باکتری ندارد. استافیلوکوک‌ها و استرپتوکوک‌ها (مانند [[استرپتوکوک ویریدنس]] و [[استرپتوکوک موتان]]) در بخشهایبخش‌های ابتدایی دستگاه تنفسی و دهان مشاهده می‌شوند. استرپتوکوک ویریدانس در مدت ۴ تا ۱۲ ساعت پس از تولد، در دهان مستقر می‌گردد و تا پایان عمر، فراوان‌ترین و مهم‌ترین فلور ساکن دهان را تشکیل می‌دهد. گاه کورینه باکتریوم‌ها، دیپلوکوک‌های گرم منفی (مانند نایسریا، موراکسلا کاتارالیس)، دیفتروئیدها و گونه‌های هموفیلوس نیز موجودند.

دستگاه گوارش: بطور معمول در معده به دلیل اسیدی بودن محیط تعداد بسیار کمی باکتری وجود دارد. در روده باریک نیز باکتریها کم است (در نواحی انتهایی ایلئوم تعدادی یافت می‌شود). کولون (روده بزرگ) محل اصلی باکتری‌ها در بدن می‌باشد بطوری که ۲۰٪ مدفوع انسان حاوی باکتری‌ها می‌باشد. بیش از نود درصد فلور میکروبی روده بزرگ افراد بزرگسال سالم را باکتری‌های بی هوازی تشکیل می‌دهند که گونه‌های فوزوباکتریوم، [[لاکتوباسیل]]‌های بی هوازی، [[بیفیدوباکتریوم]]، [[کلستریدیوم]]‌ها (بخصوص [[کلوستریدیوم پرفرنژنس]] و [[کلوستریدیوم دیفیسل]])، باکتروئیدها (نظیر[[باکتروئید فراژیلیس]]) ، انترکوک‌ها (نظیر [[انتروکوک فکالیس]]) و کوکسی‌های گرم مثبت بی هوازی (گونه‌های پپتواسترپتوکوک) هستند. باکتریهای گرم منفی مانند [[اشریشیا کلی]]، پروتئوس، پسودوموناس نیز در روده موجودند. حرکات روده عامل اصلی دفع باکتریهاست لذا در هنگام اسهال، تعداد باکتری‌های مدفوع کاهش می‌یابد و بر عکس در هنگام یبوست تعداد آنهاآن‌ها افزایش می‌یابد.

دستگاه تناسلی-ادراری: مهمترینمهم‌ترین ارگانیسم فلور واژن در خانم‌های بالغ حاوی باکتری تخمیرکننده‌ای بنام [[لاکتوباسیلوس]] است که با تولید اسید محیط واژن را اسیدی نگه می‌دارد و از رشد باکتری‌های عفونت زا جلوگیری می‌کند. استرپتوکوک‌ها از دیگر باکتریهای فلور دستگاه ادراری هستند.

[[ملتحمه]]: شایع‌ترین باکتری‌هایی که در ملتحمه چشم یافت می‌شوند شامل دیفتروئیدها، استافیلوکوک اپیدرمیدیس و استرپتوکوک غیرهمولیتیک، نایسریاها و باکتری‌های گرم منفی (مانند هموفیلوس) و گونه‌های موراکسلا هستند. جریان اشک، عامل کنترل کنندهکنترل‌کننده مهمی برای باکتری‌های موجود در ملتحمه چشم به شماربه‌شمار می‌رود، زیرا حاوی [[لیزوزیم]] است.