فریدون آدمیت: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند مجله بخارا به متن |
|||
خط ۱۳۸:
== انتقادات ==
آدمیت مخالفانی از طیف مذهبی و غیرمذهبی دارد. برخی از نیروهای غیرمذهبی ایران به خاطر توجه او به نقش روحانیون در مشروطه و برخی از مذهبی‌ها هم به خاطر توجه او به نیروهای غیرمذهبی و روشنفکران غیرمذهبی. همچنین برخی از اقلیت‌های مذهبی چون بهاییان به خاطر دیدگاه‌های او دربارهٔ [[بهاءالله]] منتقد او هستند و برخی از چپ‌ها به دلیل مواضع او، به او انتقاد دارند.<ref name="autogenerated1" />
هوشنگ چهابی نمونه هایی از نگرش خصمانه آدمیت را نسبت به بهائیان و یهودیان ارائه کرده است؛ نتیجه ملی گرایی شدید او باعث می شود او تمام اقلیت های مذهبی غیر از زرتشتیان را با قدرت های خارجی مرتبط بداند. چابهی موارد متعددی را نشان داده است که آدمیت منابع اصلی خود را عمداً اشتباه نقل قول کرده و یا برداشت غلطی از آن ارائه داده است تا «نظریه توطئه خود را توجیه کند». سوءظن آدمیت به یهودیان و بهائیان، در ارزیابی او از سایر مورخان هم بازتاب می‌یابد. او در پاراگراف ابتدایی کتاب‌شناسیِ اثرِ خود درباره‌ی امتیاز تجارت توتون و تنباکو ۲-۱۸۹۰، نوشته‌های تعدادی از محققان یهودی را بی‌ارزش دانسته و رد می‌کند. یکی از این پژوهشگران نیکی کدی است که «با کمک هزینه‌‌ی سازمانی یهودی به مطالعه‌ی سید جمال‌الدین اسدآبادی (همان افغانی) پرداخت و رساله‌ای درباره‌ی قیام تنباکو نوشت».<ref name=":02">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://books.google.com/books/about/Iran_in_the_20th_Century.html?id=5qr3AgAAQBAJ|عنوان=Iran in the 20th Century: Historiography and Political Culture|نام خانوادگی=Atabaki|نام=Touraj|نام خانوادگی۲=Chehabi|نام۲=Houchang|تاریخ=2009-06-17|ناشر=I.B.Tauris|سال=2009|شابک=9780857731876|مکان=|صفحات=162|زبان=English|فصل=Paranoid style in Iranian historiography}}</ref> در جایی دیگر اعلام می‌کند که یهودی بودن کدی باعث شد تا او درباره‌ی نقش علمای شیعه در انقلاب مشروطه ۹-۱۹۰۵ مبالغه کند. وی همچنین فیروز کاظم‌زاده، مورّخی که از قضا بهائی نیز هست، را به «عداوت مفرط» نسبت به ایران و ایرانیان متهم می‌کند و این احساسات را ناشی از تعلقات دینی او می‌داند. در واقع، کاظم‌زاده در اوایل دهه‌ی ۱۹۵۰ به علت مذهبش از تدریس در ایران محروم شد، و پس از آن تصدی کرسی تاریخ روسیه را در دانشگاه یِیل بر عهده گرفت.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://books.google.com/books/about/Iran_in_the_20th_Century.html?id=5qr3AgAAQBAJ|عنوان=Iran in the 20th Century: Historiography and Political Culture|نام خانوادگی=Atabaki|نام=Touraj|تاریخ=2009-06-17|ناشر=I.B.Tauris|سال=|شابک=9780857731876|مکان=|صفحات=49-50|زبان=English}}</ref>
به ادعای [[عبدالله شهبازی]]، وی [[آرامش دوستدار]] را به دلیل اینکه [[بهاءالله]] را در زمرهٔ پیامبران بزرگ الهی از جمله [[موسی]]، [[عیسی]]، [[زرتشت]] و [[محمد]] می‌آورد، شارلاتانی می‌خواند که می‌خواهد مردم را تحمیق کند.<ref name="autogenerated2" />
| |||