آلکساندر تامانیان: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار تا باقی ویرایش |
|||
خط ۱۹:
}}
'''آلکساندر تامانیان''' ({{Lang-hy|Ալեքսանդր Թամանյան}}؛ ۴ مارس ۱۸۷۸ – ۲۰ فوریه ۲۰، ۱۹۳۶) یک [[معمار]] اهل [[ارمنستان]] بود.
== زندگی‌نامه ==
تامانیان در سال ۱۸۷۸ میلادی در شهر [[کراسنودار]] در یک خانواده بانکدار به دنیا آمد. وی در سال ۱۹۰۴ از St Petersburg Academy of Arts فارغ‌التحصیل گشت.
<!-- [[ایستگاه راه‌آهن کازانسکی]]
[[لیوبرتسی]]
[[مسکو]]
His works portrayed sensitive and artistic neoclassical trends popular in those years. Some of his early works included the mansion of V. P. Kochubei in Tsarskoye Selo, 1911–1912; the house of Prince S. A. Scherbatov in Novinski Boulevard in Moscow(⎘), 1911–1913; the village railway employees housing and the tuberculosis sanatorium at the Prozorovskaya station (now Kratovo) near Moscow, 1913–1923; central workshops of Kazan railway(⎘) in Lyubertsy(⎘), ۱۹۱۶).
گیومری گاوار جمهوری شوروی سوسیالیستی ارمنستان واغارشاپات تالار اپرای ایروان
در سال ۱۹۲۳ میلادی به دعوت دولت شوروی آقای «آلکساندر تامانیان» به همراه خانمش و سه فرزندش از تبریز وارد ارمنستان می‌شود. باید تأکید کرد گکه طراحی شهر ایروان یکی از مهم‌ترین و جدی‌ترین کارهایی این معمار معروف بود.
در بعد از در رشته معماری آموزشگاه هنری آن شهر تحصیل کرده‌است. باید گفت که این معمار ارمنی در سال‌های ۱۹۲۱–۱۹۱۹ میلادی در ارمنستان زندگی کرده و سپس به ایران رفته‌است.
بعد از اعلام استقلال اولین جمهوری ارمنستان، «تامانیان» احساس انجام وظیفه خود نسبت به وطن خود داشت: باید ساختمان‌های جدیدی را ساخت. در طول حکومت شوروی نیز این معمار ارمنی سمت‌های مهمی را بر عهده گرفته‌است. اما برای «آلکساندر تامنیان» هیچ وقت سمت و مقام مهم نبود. به نظر وی هر یک از نماینده گان ملت ارمنی باید برای ملت خود یک ارزش ماندگار اختراع نماید.
به دلایل سیاسی، «آلکساندر تامانیان» مجبور به ترک وطن خود بود. در این مدت یکی از فرزندان وی فوت می‌کند. در سال ۱۹۲۳ میلادی خانواده معمار ارمنی وارد ارمنستان می‌شود.
اولین کار «آلکساندر تامانیان» بازسازی کلیسای ارمنی پتربورگ در قرن هجدهم بود. وی در روسیه بیمارستان‌ها و مراکز فرهنگی تأسیس کرده‌است.
اولین کار «آلکساندر تامانیان» در ارمنستان طراحی ایروان برای ۱۵۰ هزار نفر بود. دیرتر طراحی جدید ایروان برای ۵۰۰ هزار نفر تهیه کرد. طی سال‌های ۱۹۳۳–۱۹۲۵ میلادی وی طراحی شهرهای چیومری، واقارشاپات، استپاناکرت و دیگر شهرها را تهیه کرد. شایان ذکر است که «آلکساندر تامانیان» طی سال‌های ۱۹۳۳–۱۹۳۰ یکی از ساختمان‌های دانشگاه پزشکی، ۱۹۳۳–۱۹۲۷ ساختمان‌های دانشگاه‌های معماری، کتاب‌خانه ملی، ساختمان‌های تئاتر باله و اپرا به نام «سپنداریان» طراحی کرده‌است.
برای طراحی ساختمان تئاتر باله و اپرا وی در سال ۱۹۳۷ در پاریس مدال طلایی دریافت. خیابان شمالی ایروان بعد از مرگ «آلکساندر تامانیان» ساخته شده‌است.
He became an Academician of Architecture in 1914, in 1917 he was elected as the Vice-President of the Academy of Arts. In 1923 he moved to Yerevan, heading the new construction effort in the republic. He was the chief engineer of the local Council of People's Commissars and was a member of the CEC of the Armenian SSR(⎘) (1925–1936), sponsored the construction industry, designed the layouts of towns and villages including Leninakan(⎘) (now Gyumri) (1925), Stepanakert(⎘ استپاناکرت) (1926), Nor-Bayazet (now Gavar(⎘)) and Ahta-ahpara (both in 1927), Echmiadzin(⎘) (1927–1928), and others. Tamanian created the first general plan of the modern city of Yerevan which was approved in 1924. Tamanian's style was instrumental in transforming what was essentially a small provincial city into the modern Armenian capital, a major industrial and cultural center. Neoclassicism dominated his designs but Tamanian also implemented a national flavor (red linings of tuff, traditional decorative carvings on stone etc.). Among his most famous designs in Yerevan are the hydroelectric station (ERGES-1, 1926), the Opera and Ballet house(⎘) named after A. Spendiarian (1926–1953), the Republic Square (1926–1941) and others. He also played a major role in the development of restoration projects of historical landmarks in the country, chairing the Committee for the Protection of Historic Monuments in Armenia. -->
تامانیان با Camilla Edwards، که از اعضای خانواده Benois بود، ازدواج نمود. این زوج صاحب دو فرزند پسر به نام‌های Gevorg (Georgi) و Yulius شدند که در ضمن معماران برجسته شدند و آثار پدر خویش را ادامه دادند.
تامانیان در ۲۰ فوریه ۱۹۳۶ در ایروان درگذشت و [[پانتئون کومیتاس]]، که در مرکز شهر ایروان واقع شده‌است، به خاک سپرده شد.
== ساختمان‌ها ==
سطر ۵۰ ⟵ ۸۰:
{{ترتیب‌پیش‌فرض:تامانیان، آلکساندر}}
[[رده:افراد روس ارمنی‌تبار]]
[[رده:اهالی کراسنودار]]
| |||