به اعتقاد عباس امانت، استاد تاریخ و مطالعات بین‌المللی و صاحب کرسی مطالعات خاورمیانه در [[دانشگاه ییل]]، کتاب «بهائیگری» کسروی «یک ردّیه کوتاه است که از لحاظ حقایق تاریخی ارزش چندانی ندارد. انتقاد او از باب و بابیان شرایط تاریخی که نهضت نخست در آن پدیدار شد را در نظر نمی گیرد. بدون شک قضاوت‌های تفرعن آمیز او تحت تأثیر دیدگاه ''پاکدینی'' خودش است».<ref name=":33">Amanat, Abbas. Resurrection and Renewal: The Making of the Babi Movement in Iran. Cornell University Press, 1989. 348-9</ref>
تورجعباس اتابکی،امانت پژوهشگرمعتقد ارشد در پژوهشکده تاریخ اجتماعی و استاد کرسی تاریخ اجتماعی خاورمیانه و [[آسیای مرکزی]] در [[دانشگاه لیدن]]،کتاب «بهائیگری» را یک اثر ردیه در جهت بی اعتبار کردن جنبشش بابی و بهائی می‌داند. به اعتقاد اتابکیاست کمال مطلوب کسروی از تجّدد،تجّدد [[اثبات‌گرایی|اثبات گرا]] و همخوان با ملی‌گراییِ پهلویِ زمانه اوست که نقش جنبش های تجّددخواه دینی را نادیده میگیرد و در صدد انکار آن است.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://books.google.com/books/about/Iran_in_the_20th_Century.html?id=5qr3AgAAQBAJ|عنوان=“Memory and Amnesia in the Historiography of the Constitutional Revolution,” in Iran in the 20th Century: Historiography and Political Culture|نام خانوادگی=AtabakiAmanat|نام=TourajAbbas|تاریخ=2009-06-17|ناشر=I.B.Tauris|سال=2009|شابک=9780857731876|نام خانوادگی ویراستار=Atabaki|نام ویراستار=Touraj|مکان=London, UK|صفحات=49-50|زبان=English}}</ref> کسروی در جنبش مشروطه به ندرت ذکری از بابیان می‌کند و حتی پیشینه تاریخی آنان را به عنوان جنبشی اعتراضی علیه علماء و حکومت قاجار نادیده میگیرد. مضاف بر این اتابکی معتقد است که کسروی و متفکران سکولار نسلهای بعد از او اغلب تحتِ پوشش تجدد عُرفی دست به ایجاد نفرت و بی‌اعتمادی نسبت به گروه‌های دینی تجدد خواه و ناسازگار با جریان اصلی مذهب بخصوص بهائیان می‌زدند، و در موارد اذیت و آزار، خشونت و کشتار وحشیانه بابیان و بهاییان سکوت می‌کردند.<ref name=":0" />
