استان سیستان و بلوچستان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز «استان سیستان و بلوچستان» را محافظت کرد: خرابکاری گسترده ([ویرایش=تنها کاربران تأییدشده] (بی‌پایان) [انتقال=تنها کاربران تأییدشده] (بی‌پایان))
وگ به ن 25155425 (آخرین نسخه با جعبهٔ سالم)
خط ۱:
{{تمیزکاری}}
{{coord|۲۹٫۴۹۲۴|N|۶۰٫۸۶۶۹|E|region:IRIR_typepad_type:adm1st|display=title}}
{{جعبه سیستاناستان ایران
| نام استان = سیستان و بلوچستان
| استاندار = [[احمدعلی موهبتی]]
| نقشه موقعیت = IranSistanBaluchistan-SVG.svg
خط ۱۵:
| پراکندگی جمعیت = ۱٫۲۰۶
| شهرستان = ۱۹ شهرستان
| زبان‌ها = [[فارسی و لحجه سیستانی و گویش بلوچی]]
}}
 
'''استان سیستان وبلوچستانو بلوچستان''' پس از [[استان کرمان]] به عنوان دومین استان پهناور کشور در جنوب شرقی [[ایران]] واقع است. این استان با حدود ۱۸۰٬۷۲۶ کیلومتر مربع وسعت کمابیش اندازه کشور [[سوریه]] بزرگی دارد و بیش از ۱۱ درصد وسعت ایران را دربرمی‌گیرد. [[سیستان]] شامل [[زاهدان]] خاش و میرجاوه [[زابل]] و [[هامون]] و [[هیرمند]] و [[نیمروز]] و [[زهک]] میاست باشدکه البته بخش بزرگ سیستان قدیم در [[افغانستان]] بوده که هم‌اکنون جز خاک افغانستان می‌باشد و بلوچستان دربرگیرنده بقیه شهرها از [[ایرانشهر]] تا [[چابهار]] می‌باشد،البته بخش بزرگی از سیستان و بلوچستان بر اساس قرارداد گلدسمید از [[ایران]] جدا شد و تا مدت‌ها به نام بلوچستان انگلیس شناخته می‌شد،ولی در حال حاضر تحت عنوان ایالت بلوچستان بخشی از [[پاکستان]] است.
 
 
 
 
سیستان به مردم منطقه ای([[سکاها]]) گفته می‌شد که در اطراف رود هیرمند ساکن بودند و بخشی از سیستان در افغانستان امروزی است که قبلا جزو ایران بوده‌است(ادامه رود هیرمند و بخش اعظم ان در افغانستان است) و بخشی دیگر در شهرستان های زاهدان و زابل .
 
بلوچ‌ها (مکاها)قومی دیگر بودند با فرهنگ متفاوت از سکاها در مکران ساکن بودند. که بعدها به دلایل نامعلوم به بلوچستان تغییر نام یافت.
بلوچستانسیستان غربیو بلوچستان ۱۱۰۰ کیلومتر مرز با بلوچستان مرکزیکشورهای [[پاکستان]] و بلوچستان شمالی [[افغانستان]] و ۳۰۰ کیلومتر مرز آبی با [[دریای مکرانعمان]] دارد و تنها استان [[ایران]] است که با [[پاکستان]] مرز مشترک دارد و همچنین به دلیل قرار گرفتن در موقعیت راهبردی و ترانزیتی از اهمیت فراوانی برخوردار است <ref>کتاب توانمندی‌های تولیدی-صادراتی استان سیستان و بلوچستان، وزارت بازرگانی. (ص ۱۰)</ref>
 
مردم بلوچستان با طوایف بلوچ می‌باشد که بلوچ های منطقه ی سیستان به زبان [[سیستانی]] با حرف می زنند بلوچ های منطقه ی مکران به زبان بلوچی و به [[لهجه ی مکرانی]] صحبت می‌کنند و پیرو اسلام می‌باشند. بلوچستان بیشتر آب و هوای گرم و خشک دارد اما در عین حال از تنوع آب و هوایی و اقلیمی ویژه‌ای برخوردار است و مناطق کوهستانی، جنگلی و باتلاقی نیز در این استان پهناور به چشم می‌خورد.<ref>راهنمای سرمایه‌گذاری استان سیستان (صص ۲۳ تا ۲۵)</ref>
 
[[زاهدان]] مرکز این سیستان است از طریق راه‌آهن با [[میرجاوه]] و بلوچستان مرکزی [[پاکستان]] ارتباط دارد و از سوی [[کرمان]] هم به [[راه‌آهن سراسری ایران]] متصل است.<ref>کتاب توانمندی‌های تولیدی-صادراتی استان سیستان و ، وزارت بازرگانی. (ص ۱۳)</ref>
 
مردم استان سیستان و بلوچستان از باقومیتهای طوایفسیستانی و بلوچ می‌باشد که بلوچ های منطقه ی سیستانسیستانی ها به زبان [[سیستانیزبان فارسی]] با لحجه سیستانی حرف می زنند بلوچو هایپیرو منطقهدین ی[[اسلام]] مکرانبا بهمذهب[[تشیع]] زبانمی‌باشند بلوچیو [[بلوچ وها]] به [[لهجه یگویش مکرانیبلوچی]] صحبت می‌کنند و پیرو اسلام و مذهب تسنن می‌باشند. بلوچستاناین استان بیشتر آب و هوای گرم و خشک دارد اما در عین حال از تنوع آب و هوایی و اقلیمی ویژه‌ای برخوردار است و مناطق کوهستانی، جنگلی و باتلاقی نیز در این استان پهناور به چشم می‌خورد.<ref>راهنمای سرمایه‌گذاری استان سیستان و بلوچستان (صص ۲۳ تا ۲۵)</ref>
بلوچستان با داشتن موقعیت راهبردی بازرگانی و ترانزیتی و دارا بودن کشاورزی و باغبانی (به ویژه میوه‌های استوایی و گرمسیری) و همچنین جاذبه‌های فراوان تاریخی و طبیعی و نیز صنعت در حال رشد از توانایی و ظرفیت فوق‌العاده‌ای برای توسعه و آبادانی برخوردار است<ref>کتاب توانمندی‌های تولیدی-صادراتی استان سیستان ، وزارت بازرگانی. (ص ۱۸)</ref>
 
[[زاهدان]] مرکز این استان که در محدوده سیستان است از طریق راه‌آهن با [[میرجاوه]] و بلوچستان مرکزی [[پاکستان]] ارتباط دارد و از سوی [[کرمان]] هم به [[راه‌آهن سراسری ایران]] متصل است.<ref>کتاب توانمندی‌های تولیدی-صادراتی استان سیستان و ،بلوچستان، وزارت بازرگانی. (ص ۱۳)</ref>
در برخی نقاط سیستان افراد برای دستیابی به آب باید حدود ۴ کیلومتر راه طی کنند تا بتوانند از آب شرب استفاده کنند.<ref name="bbc.com">{{یادکرد خبر | نشانی=http://www.bbc.com/persian/iran/2015/07/150704_l45_sistan_education_problem | عنوان='تنها نیمی' از دانش‌آموزان سیستان و دیپلم می‌گیرند}}</ref>
 
استان سیستان و بلوچستان با داشتن موقعیت راهبردی بازرگانی و ترانزیتی و دارا بودن کشاورزی و باغبانی (به ویژه میوه‌های استوایی و گرمسیری) و همچنین جاذبه‌های فراوان تاریخی و طبیعی و نیز صنعت در حال رشد از توانایی و ظرفیت فوق‌العاده‌ای برای توسعه و آبادانی برخوردار است<ref>کتاب توانمندی‌های تولیدی-صادراتی استان سیستان ،و بلوچستان، وزارت بازرگانی. (ص ۱۸)</ref>
برای دیگر کاربردها، سیستان (ابهام‌زدایی) را ببینید.
سیستان (همچنین ساستان، ساکستان، سکستان، نیمروز، سجستان، درنگیانا، درنگستان، زرنگ، زرنگه، زرنج، زرکه، زرنکه، صیرئینکش، زاول، زابل، زاولستان، زابلستان، سجستان) در پایان سال ۱۹۰۵ میلادی یا ۱۲۸۴ شمسی با هیات اعزامی به رهبری مک ماهون و نقشه برداری آقای تیت صاحب منصب نقشه برداری که جزو هیات اعزامی بود با همکاران خود اراضی ایالت سیستان و زمین‌های اطراف آن را نقشه برداری که جمعاً قریب ۳۸۰۰۰ میل مربع مساحی شد. وسعت اراضی ایالت سیستان امروزه ۷۰۰۶ میل مربع که ۲۸۴۷ میل مربع در قسمت ایران و ۴۱۵۹ میل مربع در قسمت افغانستان می‌باشد .( منبع: کتاب: جغرافیای تاریخی سیستان یا سفر با سفرنامه‌ها صفحه ۳۶۹, ترجمه و تدوین: آقای دکتر حسن احمدی. مقاله آقای مک ماهون)، دارای آب فراوان و خاک آبرفتی و از مناطق بسیار حاصلخیز ایران است. فاصله آن با شهر زاهدان مرکز استان سیستان و بلوچستان ۲۰۰ کیلومتر است که شمالی‌ترین شهر این استان و شرقی‌ترین شهر ایران است و در گذشته از آبادترین مناطق ایران و یکی از مراکز تمدنی بوده‌است. سیستان به انبار غله ایران معروف بوده و وجود ویرانه‌های فراوان شهرها و روستاها در این منطقه اثباتی است بر این مدعا.[۱] این سرزمین در داستان‌های اساطیری، پهلوانی، تاریخی و دینی ایران مقام والایی دارد و نامداران بسیاری از آن برخاسته‌اند.[۲] در دوره‌های اخیر به علت خشکسالی‌های پی‌درپی حجم آب بسیار پایین آمده و دریاچه هامون کاملاً خشک شده‌است.
 
در برخی نقاط سیستاناستان افراد برای دستیابی به آب باید حدود ۴ کیلومتر راه طی کنند تا بتوانند از آب شرب استفاده کنند.<ref name="bbc.com">{{یادکرد خبر | نشانی=http://www.bbc.com/persian/iran/2015/07/150704_l45_sistan_education_problem | عنوان='تنها نیمی' از دانش‌آموزان سیستان و بلوچستان دیپلم می‌گیرند}}</ref>
سیستان
منطقه
کشورها
پاکستان، ایران و افغانستان
جمعیت
• جمعیت
در حدود 10 میلیون
جمعیت‌شناسی
• قومیت‌ها
مردم سیستانی
بزرگترین شهرها
زابل
زاهدان (دُزدآب)
فراه
زهک
خاش
زرنج
نهبندان
 
== پیشینه ==
سطر ۶۳ ⟵ ۴۰:
<big>'''دلیل نام‌گذاری بلوچ و بلوچستان'''</big>
 
نخستین ظهور بلوچان در آثار تاریخی در کتاب [[حدودالعالم]] و نیز در [[مقدسی]] با نام بلوص است .در کتاب‌های جغرافیائی از این قوم (همراه با طایفه کوچ - یا قفص) در حدود [[کرمان]] یاد می‌شود. پس از آن بر اثر عوامل تاریخی این قوم به کناره‌های [[دریای عمان]] رسیده و در همان‌جا [[اقامت (محل اقامت)|اقامت]] کردند. در مورد قوم بلوچ بعضی از محققین معتقدند که آن‌ها یکی از شاخ نسل آریا هستند که متعلق به ایران می‌باشند سرهنگ دیمز در نوشته خود بلوچThe هاBaloch Race بلوچها را پاکستانیایرانی النسل می‌داند. در کتاب (ایتهنوگرافی آف افغانستان) دکتر بیلو لفظ بلوچ را از دو لفظ سانسکریتی «بل» و «اوچا» می‌داند که معنی آن (زورآور یا طاقتور) می‌باشد که به گذشت وقت تبدیل به بلوچ شده و بلوچ‌ها را به راجپوت‌ها منسلک می‌کند. آقای سرایچ رالنسن(rawlinson)در کتاب خود بنام «پادشاهی قدیم» در مورد بلوچ این نظر را دارد. «لفظ بلوچ از بالوس یا بلوص ایجاد شده که لقب پادشاه بابل بوده». در مکران از زمان‌های قدیم سه قوم چادرنشین سکنی داشته‌اند یکی همان طایفه بلوچ است که تازیان به آن‌ها «بلوص» گفته‌اند و هنوز در این ناحیه سکنی دارند و سپس در سده‌های اخیر اخیر مکران را بلوچستان نام گذاشتند . در کتیبه‌‌های مختلف از واژه رخج برای قوم بلوچ استفاده شده‌است.
 
یک نظریه وجود دارد و آن این است که ریشه بلوچ از بل و بعل خدای اکدی و بابلی است و دستاویز او هم شکل یونانی شده آن بلوس است که بسیار مانند عربی شده آن بلوص یا بلوش است. بل همان پهل فارسی است واوچ دراوستا از (uz)آمده و معنی بلند را دارد. پس بلوچ پهلوان برزو بلند و بلند را نامند شاید این نام را جتان که بسی پیش از بلوچان شاید در زمان ساسانیان یا از آن هم پیشتر به مکران و کرمان و تا فارس و خوزستان راه یافته بودند به آنان داده‌اند و چون با بلوچ‌های بالا بلند تر و نیرومندتر از خود روبرو شدند و زبون آنان گشتند آنان را پهلوانان بالا بلند خواندند. علاوه بر این ما به نام بلوچ هنگامی برمی‌خوریم که آنان را در همسایگی جتان و کوچان می‌یابیم . ساده‌ترین معنی بلوچ همان است که خودشان می‌گویند آن را سرهم شده دو واژه می‌دانند یکی «بر» به معنی بر، بیرون، دشت و دیگری « لوچ » که معنی آن لخت و عور است نه تنها این معنی با زندگی امروزین بلوچ درست می‌آید بلکه اگر تاریخ را بنگریم برای نخستین بار با نام بلوچ هنگامی برمی‌خوریم که آنان رادر سده چهارم هجری (نهم مسیحی) دردشت جنوبی کرمان دردامان کوهستان بشکرد می‌یابیم آنان دردشت بلوچ و مردمی دیگر در کوهستان کوچ هم آوردان یک دیگر بودند و تاقرن‌ها کوچ و بلوچ به گفته بهار مترادف یکدیگر بودند تا آنکه سرکوبی‌های سلطان محمود و دیگران از یک طرف و نبردهای پیاپی با بلوچ‌ها نام کوچ را از میان برداشت .
 
در منابع پیش از اسلام نیبرگ از ذکر نام بلوچان (balocan) در منابع دوره میانه خبر می‌دهد . هرتسفلد نام بلوچ را برگرفته از واژه مادی برازا-واچپا (BRAZA-VACHYA) به معنی فریاد بلند در پارسی باستان و موکلر آن را برگرفته از واژه
 
گدروسیا (GEDROSIA) . بلیو آن را برآمده از به هم پیوستن دو واژه بالا اچا (BALAECHA) (در زبان یونانی کهن می‌دانند ) . این واژه در متون پس از اسلام اغلب به صورت بلوچ بلوص و بلوس در اسناد تاریخی مشاهده می‌شود .
 
محققان بر این عقیده‌اند که بلوچ‌ها از مردم گدروزیا هستند و واژه بلوچ از بدروچ یا گدروچ مشتق شده‌است . ایالت گدروزیا از ساتراپ‌های امپراطوری هخامنشی بوده‌است که هم‌مرز با زرنگه باکتریش سعدیات پارتبه و کرمانیه بوده‌است و دیویدور سیسلی از مورخان مشهور رومی در سال ۳۲۳ قبل از میلاد ان را جزو ایالت‌های شرقی شمرده‌است؛ و سرزمین آنان را همین سرزمین مکیا مکا (مکران) یا بلوچستان امروزی به مرکزیت پورا (pohra) یا در زبان امروز پهره (نام
 
باستانی و قبلی ایرانشهر کنونی) دانسته‌اند.
 
=== پیش از اسلام ===
درشهرستان سراوان، تپه ای سنگی وجود دارد که مردم محلی از قدیم به آن کوه مهرگان می‌گویند و از اجداد خود نقل می‌کنند درروزهای معین مردمی بالای این تپه اتش می افروختند ومراسم نیایش اهورامزدا به جای می اوردند در محدوده آن نیز سنگ نگاره‌هایی یافت می‌شود که مربوط به دوران شکار وقبل از پیدایش زبان می‌باشد . اکثر اثار تاریخی پیش از اسلام از بین رفته‌اند و خرابه‌هایی از ان هنوز زنده مانده است <ref>بلوچستان و تمدن دیرینه ان ، ایرج افشار سیستانی ص 233</ref> [[پرونده:Ghaleh-zahdan.jpg|قلعه زاهدان کهنه|250px|بندانگشتی|left]]
[[پرونده:Shahreh-kafar-ha.jpg|کوه خواجه|250px|بندانگشتی]]
 
سیستان و بلوچستان از دو ناحیه سیستان (زابلزاهدان و شهرهای شمال استان) و بلوچستان(زاهدانایرانشهر تا چابهار)<ref>فرهنگ لغت دهخدا - حرف ب - بلوچستان</ref> تشکیل شده‌است. سرزمین اساطیری سیستان که قسمت شمالی استان را در برمی گیرد، در کتاب اوستا، یازدهمین سرزمینی است که «[[اهورامزدا]]» آفریده. همچنین زادگاه رستم دستان قهرمان حماسی شاهنامه فردوسی می‌باشد.
تاریخ نگاران سیستان را به [[گرشاسب]]، یکی از نوادگان [[کیومرث]] نسبت داده‌اند. نام سیستان از نام اقوام آریایی «[[سکا]]» اخذ شده‌است. «سکاها» در حدود سال 2500 قبل از میلاد، سیستان را به تصرف خود درآورده و در پهنه آن استقرار یافته‌اند.
 
سطر ۷۹ ⟵ ۶۶:
سرزمین سیستان دارای مکان‌های باستانی و دیدنی فراوانیست مانند کوه خواجه که نام دیگر آن به زبان پهلوی (اوشیدا) است و به معنای کوه ابدی است. این کوه تنها بلندی دشت سیستان است و مورد تقدس زرتشتیان هم قرار دارد زیرا آنان بر این باورند که پیامبر دین زرتشت از آنجا ظهور می‌کند. کوه خواجه از سه سلسله زمانی در خود آثاری بجا دارد از سه سلسله اشکانیان ساسانیان و حکومت‌های اسلامی بعد از آن.
 
سرزمین بلوچستانمکران که یونانی‌ها آن را «گدروزیا» نامیده‌اند. در زمان قدیم در سرزمین مکران باتلاق بسیار وجود داشت و «اراینا» یا «ایرینا» در زبان سانسکریت به معنی باتلاق است و برخی معتقدند از ترکیب این کلمه با کلمه «مکا» کلمه‌ای پدید آمد که به مرور زمان به [[مکران]] تبدیل شد.
 
در فرهنگ معین دربارهٔ قوم بلوج آمده‌است: «قومی صحرانشین و دلیر ساکن مکران، طوایف خارجی در آن ناحیه نسبتا نفوذ نکرده و ایشان در برابر بیگانگان مقاومت نموده‌اند. آنان زبان خاص خود را دارند که به بلوچمکرانی معروف هستند.است در تپه‌های بلوچستانمکران آثاری به دست آمده‌است که تاریخ این سرزمین را به سه هزار سال پیش از میلاد می‌رساند.
 
در زمان خلافت خلیفه دوم، این سرزمین به وسیله [[عرب‌ها]] فتح و یکی از سرداران عرب به عنوان حاکم آن منصوب شد، ولی در اثر مخالفت‌ها و جنگ‌های مردم مکران با وی، سرانجام این سرزمین را ترک کرد در سال سی‌صد و چهار هجری قمری، سرزمین مکران به وسیله دیلمیان فتح گردید.
سطر ۱۳۷ ⟵ ۱۲۴:
!منطقه
|-
|[[شهرستان زاهدان]]||۵۷۵۷۳۷||[[زبان سیستانیبلوچی|زبان بلوچی ،]] [[زبان فارسی|زبان فارسی و]] [[زبان بلوچی|گویش سیستانی]]||[[سیستان و بلوچستان]]
|-
|[[شهرستان زابل]]|| ۱۵۲۳۷۰ || [[زبان فارسی]] ، [[گویش سیستانی]]
|| [[سیستان و بلوچستان]]
|-
|[[شهرستان چابهار]]|| ۹۰۲۴۵ ||[[زبان بلوچی]]، [[زبان سیستانیفارسی]]، زبان جدگالی
|| [[سیستان و بلوچستان]]
|-
|[[شهرستان ایرانشهر]]|| ۱۱۹۹۷۸ || [[زبان بلوچی]]، [[زبان سیستانیفارسی]] || [[سیستان و بلوچستان]]
|-
|[[شهرستان سراوان]] || ۱۷۳۱۹۳ || [[زبان بلوچی]]، [[زبان سیستانیفارسی]]
|| [[سیستان و بلوچستان]]
|-
|[[شهرستان زهک]] || ۱۴۳۲۴ || [[زبان فارسی]]، [[گویش سیستانی]]،||[[سیستان و بلوچستان]]
|-
|[[شهرستان نیمروز]]||۴۵۴۶۶ || [[زبان فارسی]]، [[گویش سیستانی]]
|| [[سیستان و بلوچستان]]
|-
|[[شهرستان هامون]] || ۴۴۳۷۶ || [[زبان فارسی]]، [[گویش سیستانی]]
|| [[سیستان و بلوچستان]]
|-
|[[شهرستان هیرمند]]|| ۷۴۲۷۳ || [[زبان فارسی]]، [[گویش سیستانی]]
|| [[سیستان و بلوچستان]]
|-
|[[شهرستان فنوج]]|| ۴۰۰۰۰ || [[زبان بلوچی]]، [[زبان سیستانیفارسی]] || [[سیستان و بلوچستان]]
|-
|[[شهرستان سیب و سوران]]|| ۱۲۱۵۸ || [[زبان بلوچی]]، [[زبان سیستانیفارسی]]
|| [[سیستان و بلوچستان]]
|-
سطر ۱۷۵ ⟵ ۱۶۲:
|| [[سیستان و بلوچستان]]
|-
|[[شهرستان خاش]]|| ۵۷۲۹۸ || [[زبان بلوچی]]، [[زبان سییتانیفارسی]]
||[[سیستان و بلوچستان]]
|-
|[[شهرستان سرباز]]|| ۲۳۳۹۲ || [[زبان بلوچی]]، [[زبان سیستانفارسی]]
|| [[سیستان و بلوچستان]]
|-
|[[شهرستان مهرستان]]|| ۶۲٬۷۶۵ || [[زبان بلوچی]]، [[زبان سییتانیفارسی]]
|| [[سیستان و بلوچستان]]
|-
|[[شهرستان کنارک]]|| ۳۸۸۵۲ || [[زبان بلوچی]]، [[زبان سیستانیفارسی]]
|| [[سیستان و بلوچستان]]
|-
|[[شهرستان میرجاوه]] || ۸۱۱۳ || [[زبان بلوچی]]، [[زبان سیستانیفارسی]]
|| [[سیستان و بلوچستان]]
|}