| هواپیماهایی که دارای سرعت نزدیک به صوت هستند معمولاً بالهای آنها کمی متمایل به عقب است. اینکار باعث تأخیر در واگرایی درگ شده و این ویژگی از قانون مساحت اجسام پیروی می‌کند. جریان هوای عبوری از کنار بخشهای مختلف این هواپیماها معمولاً متفاوت است. مثلاً جریان هوای عبوری از پهلوی دماغه ۱.۳۱ ماخ و جریان هوای عبوری از کنار بالها ۱.۱ ماخ و جریان عبور از کنار دم هواپیما ۰.۹ ماخ باشد. هواپیمای [[اف-۱۰۲]] در این دسته جای می‌گیرد.
| سرعت زبرصوت به صرعتیسرعتی گفته می‌شود که جریان هوای عبوری از کنار تمام اجزای هواپیما بیشتر از ۱ ماخ باشد. ولی درصورتی که لبه حمله بال هواپیما با سرعت یک ماخ با هوا برخورد کند، مطمئناً در بخش لبه فرار سرعت آن کاسته خواهد شد. بنابراین هواپیما باید سرعتی بیشتر از یک ماخ داشته باشد تا در آخرین جزء که دم هواپیماست، جریان هوا بیش از یک ماخ باقی بماند. به طور کلی پذیرفته شده که برخورد دماغه هواپیما با سرعت بیش از ۱.۳ ماخ، منجر به رسیدن به سرعت زبرصوت می‌گردد. هواپیماهایی که به سرعت زبرصوت میرسند دارای ارودینامیک ویژه‌ای هستند و مواد به کار رفته در بدنه‌ی آنها کیفیت بالاتری را دارد. کاناردهای دم و دماغه (باله) و لبه‌های تیز در بخشهای مختلف بدنه، دربدنه این هواپیماها مشاهده میشودمیشوند. هواپیماهایی همانند [[کنکورد]]، [[لاکهید اس آر-۷۱]]، [[سوخو-۵۷]]، [[داسو رافال]]، [[یوروفایتر تایفون]]، [[لاکهید مارتین اف-۲۲ رپتور]] و [[سوخو-۳۵]] در این دسته جای می‌گیرند.
| هواپیمای [[نورث امریکن ایکس-۱۵]] با سرعت ۶.۷۲ ماخ، یکی از سریعترین هواپیماهای سرنشین‌دار می‌باشد. به دلیل افزایش دمای بدنه در چنین سرعتی، نوعی آلیاژ نیکلی-تیتانیومی خنک‌شونده در این هواپیما بکار برده‌اند. اینگونه هواگردها همانند [[بوئینگ ایکس-۵۱]] با بالهای بسیار کوچک طراحی میشوند؛ موشک روسی [[آوانگارد (موشک)|آوانگارد]] نیز در این دسته جای می‌گیرد. [[ناسا ایکس-۴۳]] با سرعت بیش از ۹.۶ ماخ، یکی از سریعترین هواپیماهای بدون سرنشین جهان است.
| [[ناسا ایکس-۴۳]] با سرعت بیش از ۹.۶ ماخ، یکی از سریعترین هواپیماهای جهان است. در چنین سرعتی، سیستمهای کنترل دما، برای فضاپیما یا موشک، عضوی حیاتی به حساب می‌آیند. طراحی بدنه آنها باید به شدت ارودینامیک بوده و آلیاژ به‌کار رفته در بدنه، باید برای مقاومت در دمای بسیار بالا مناسب باشد. همچنین کاشی‌های سیلیکاتی همانند کاشی‌های موجود در [[شاتل فضایی|شاتل‌های فضایی]]، به عنوان روکش ضدحرارت برای بدنه درنظر گرفته میشوند. چنین سرعتی، موجب واکنش شیمیایی اکسیژن جریان هوای عبوری با بدنه هواگرد شده و موجب سایش آلیاژ آن می‌شود. بر حسب نیاز، دماغه این هواگردها به گونه‌ای طراحی میشوند که سطح مقطع بالایی در برخورد با جریان هوای عبوری داشته باشند. زیرا درصورتی که این هواگردها نوک‌تیز طراحی شوند، دمای نقطهنوک مذکوردماغه بسیار بالا می‌رود و موجب ذوب شدن دماغه و متلاشی شدن هواگرد می‌گرددمی‌شود. زیرا کاهش [[شعاع انحنا]] با افزایش دما رابطه مستقیم دارد. بنابراین باید همانند [[ورود به جو|اجسام ورودی به جو زمین]]، سطح مقطع جسم پرنده بزرگ باشد تا حرارت در یک نقطه‌ی کوچک بیش از حد افزایش نیابد.
|-
! style="background-color: #C00000; color: #FFFFFF;" | سرعت گرانشی (یا سرعت بازگشت) (Re-entry speeds)
