قنات: تفاوت میان نسخه‌ها

قنات یکی از عمده‌ترین منابع تأمین آب به‌شمار میرفته و همین قنوات بود که ظرفیت آبدهی به مزارع بیش از ۶۰ هزار روستای کشور را داشت. با ورود تکنولوژی جدید، چاه‌های عمیق جانشین قنات گردید و استفاده از موتور پمپ به تدریج رایج شد و تمامی مناطق ایران را دربر گرفت. احداث چاه‌های عمیق بدون برنامه‌ریزی خود باعث خشک شدن ۹۰ درصد از قنوات گردید به گونه‌ای که احیای آن‌ها امکان‌پذیر نیست زیرا حفر چاه‌های عمیق سطح آب را به میزان زیاد پایین برده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شناخت ویژگی‌های بخش کشاورزی و تعیین مبانی و اصول حاکم بر سازماندهی آن|نام خانوادگی=مرکز مطالعات و پژوهشهای اداری|نام=|ناشر=سازمان امور اداری و استخدامی کشور|سال=1365|شابک=|مکان=|صفحات=97و 98}}</ref>

 

[[پرونده:Qanat technology diffusion.svg|چپ|400px|بندانگشتی|گسترش تاریخی قنات از ایران به سایر مناطق.]]

کاریز واژه‌ای فارسی است و در اصل کهریز و شاید کهن‌ریز یا کال‌ریز بوده‌است. واژهٔ قنات کلمهٔ پارسی معرب شده‌است. در [[خاور]] [[ایران]]، [[افغانستان]] و [[آسیای میانه]] واژهٔ کاریز بیشتر کاربرد دارد و در [[باختر]] ایران، واژهٔ قنات. قنات خود عربی شدهٔ کنات فارسی است که از ریشهٔ فعل کندن یا کانال گرفته شده‌است. جمع قنات را «قَنَوات» گویند.<ref name=Asnad />