ویلیام بافین: تفاوت میان نسخه‌ها

دریانوردانی همچون [[جان راس]] ([[John Ross]]) و [[ویلیام ادوارد پری]] ([[William Edward Parry]]) که دویست سال بعد مشاهدات بافین را مورد بررسی مجدد قرار داند، آن‌ها را تا حد زیادی مقرون به واقعیت یافتند. بافین در طی چهارمین سفر خود به مناطق سرد قطبی دفتر یادداشت روزانهٔ کاملی را به نگارش درآورده است که حاوی تنها نمونه از نقشه‌های ترسیمی اوست. بررسی این یادداشتها نشان می‌دهند که مشاهدات وی در زمینهٔ تعیین عرض‌های جغرافیایی و ثبت دگرگونی‌های جزر و مد، توافق قابل ملاحظه ایملاحظه‌ای با مشاهدات کنونی که توسط ابزار و ادوات بسیار پیشرفته تری انجام می‌شوند، دارند.

در اوت ۱۸۲۱ [[ویلیام پری]] با اقبالی بلندتر مشاهدات بافین را پی گیریپیگیری کرد و توانست خشکی شمال شرقی مورد نظر بافین را بیابد. او دریافت که این خشکی یک جزیره است و آن را به افتخار کاشف آن [[جزیرهٔ بافین]] نامید.

امروزه بخش بزرگی از مشاهدات، مدارک، [[مساحی]]‌ها و نقشه‌های ویلیام بافین ناپدید شده‌اند ولی همان مقادیر اندک باقی مانده نیز کافی است برای اثباتاینکه اینثابت کند که وی در میان تمام کاشفان و دریانوردان عصر خود بهترین بوده‌است کفایت می‌کنند.