لامپ خلأ: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸:
}}</ref> {{انگلیسی|Vacuum tube, or Valve}} افزاره‌ای است که وقتی به الکترودهای آن ولتاژی اِعمال می شود، می تواند حرکت [[الکترون]]‌ها را در محیطی نزدیک به [[خلأ]] (درون محفظه شیشه ای خود) کنترل کند.
 
به زبان ساده لامپ خلأ، افزاره‌ای است که می تواند [[جریان الکتریکی]] را تقویت، تضعیف و یا قطع و وصل کند. ایرادهای لامپ‌های خلأ، حجم بزرگ، عدم اطمینان و گرمای شدیدی است که رشتۀ گرم شوندۀ داخل آن ایجاد می‌کند. می‌توان گفت که لامپ خلأ وسیله‌ای است حاویدارای تعدادیچند الکترود که درون یک محفظه شیشه ای خالی از هوا قرار داده شده‌اند. وظیفه لامپ خلأ، کنترل جریان میان الکترودها است.
 
عملکرد لامپ خلأ بر اساس انتشار الکترون‌ها از کاتد لامپ است که به مادۀ خاصی آغشته شده؛ به طوری که با گرم شدن این ماده توسط یک رشتۀ (فیلامان Filament) داغ شونده، از آن الکترون منتشر می شود. به این پدیده، انتشار گرما-یونی (Thermoionic) می گویند؛ یعنی، آزاد شدن الکترون‌های یک ماده با افزایش دمای آن. این موضوع به ویژه در مورد اجسام فلزی صدق نموده و با توجّه به آنکه فلزات به صورت ذاتی الکترون‌های آزاد دارند، که در واقع گرما باعث افزایش [[انرژی جنبشی]] الکترون‌ها شده و در نهایت، این انرژی می‌تواند الکترون‌ها را از فلز به بیرون پرتاب نماید. نباید فراموش کرد میزان انرژی لازم برای این کار در فلزات مختلف با هم تفاوت داشته و کمترین انرژی مربوط به فلزات گروه قلیایی خاکی و به ویژه، باریم و استرنسیم است. اثر گرما یونی (ترمویونی) در سال ۱۸۷۳میلادی توسط یک فیزیکدان بریتانیایی به نام فردریک گوتری Frederick Guthrie گزارش شد.