عیسی صدیق: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
افزودن مطلب
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
به نسخهٔ 24134455 ویرایش فرهنگ2016 برگردانده شد. (توینکل)
برچسب: خنثی‌سازی
خط ۴۶:
'''عیسی صدیق'''، ملقب به '''صدیق اعلم''' (۲۸ خرداد ۱۲۷۳ تهران - ۱۶ آذر ۱۳۵۷ تهران)، ادیب، نویسنده و سومین رئیس [[دانشگاه تهران]] بود.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب= وزیران علوم و معارف و فرهنگ ایران|ناشر= مرکز نشر دانشگاهی|چاپ= |شهر=تهران |کوشش= |ویرایش= اقبال یغمایی|سال= ۱۳۷۵ |شابک=|نویسنده= |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= ص ۳۴۱–۳۵۳|مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref><ref>''آموزش و پرورش در ایران''. ناصر تکمیل همایون. دفتر پژوهش‌های فرهنگی. شابک ۹۶۴-۳۷۹-۰۹۲-۴ ۱۳۸۵ ص۸۷–۸۸</ref>
 
او در تهران در محلهٔ بین بازارچه نایب‌السلطنه و [[حمام قبله (حمام خانم)|حمام قبله]] به دنیا آمد. پدرش میرزاعبدالله شاملو ملقب به صدیق‌التجار اصفهانی از نوادگان [[میرزا مهدی خان استرآبادی]] بود. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدارس [[مدرسه ادب|ادب]]، [[مدرسه کمالیه|کمالیه]] و تحصیلات عالیه را در[[دارالفنون]] فرا گرفت. در سال ۱۲۹۰ جزو اولین گروه از دانشجویان اعزامی به خارج در دورهٔ بعد از مشروطیت بود که عازم [[فرانسه]] شد. در سال ۱۲۹۷ دورهٔ دانشسرای [[ورسای]] را به پایان رساند و از [[دانشگاه پاریس]] دانشنامهٔ لیسانس در رشتهٔ ریاضی گرفت. هم‌زمان با تحصیل در پاریس به عضویت در حزب سوسیالیست فرانسه در آمده بود. چندی نیز در [[دانشگاه کمبریج]] به‌عنوان دستیار پروفسور [[ادوارد براون]] به مطالعه و تدریس زبان فارسی پرداخت. کمی بعد به فرانسه برگشت و توانست زبان فارسی را در ردیف زبان‌هایی قرار دهد که هر کس می‌توانست به جای زبان خارجی در امتحانات رسمی انتخاب نماید.
 
طی دوران تحصیل در فرانسه و انگلستان که مصادف با اشغال ایران از طرف قشون بیگانه و مداخلهٔ مأمورین دولت روسیهٔ تزاری در امور مملکت بود، عیسی صدیق به نگارش سلسهٔ مقالاتی در روزنامه‌های اومانیته ارگان حزب سوسیالیست و تایمز چاپ انگلستان پرداخت و از این راه و با کمک دوستانی نظیر ادوارد براون نسبت به عملیات سپاهیان بیگانه در ایران اعتراض و این عملیات ستمگرانه را تقبیح کرد. مقالات مذکور آن چنان تأثیری منفی بر حیثیت دولت روسیهٔ تزاری در محافل آزادی‌خواه اروپا نهاد که موجب شد سفیر روسیه در لندن به وزارت خارجهٔ انگلیس اعتراض کند و خواستار توقف انتشار چنین مقالات تحریک‌آمیزی شود.