مهمترین فرد مورد ارتباط بانک شاهنشاهی ایران در تهران ژنرال آلبرت هوتوم شیندلر بود که مانند رویتر یک آلمانیتبار انگلیسیشده بود. او در ایران سالهای زیادی زندگی کرده بود و به تمامی جغرافیای منطقه مسلط بود. هنری دراموند ولف به او علاقه زیادی داشت و تلاش کرد که او را در بخش خارجی دولت استخدام کند؛ ولیکن وقتی این امر موفقیت آمیز نشد، رویتر وی را استخدام نمود. شیندلر و ربینو مهمترین افراد تأثیرگذار در گسترش این بانک در ایران بودند.<ref>he English Amongst the Persians: Imperial Lives in Nineteenth-Century Iran, Denis Wright, pp 105</ref>
[[بانک شاهنشاهی ایران]] اهمیت زیادی در پرداخت وامهای بزرگ به شاه بین سالهای ۱۸۹۲ و ۱۹۱۱ داشت. این وامها در قبال کنترل [[ماهیگیری]] در [[دریای خزر]] و کنترل تعرفه گمرکی در بندرها به شاه پرداخت شدند. خبر این وامها ملیگرایان ایرانی را به شدت برآشفت ولیکن در نهایت مخالفت آنها تأثیری نداشت.<ref>he English Amongst the Persians: Imperial Lives in Nineteenth-Century Iran, Denis Wright, pp 106.</ref>
در سال ۱۹۲۹ میلادی [[بانک شاهنشاهی ایران]] دارای ۲۴ شعبه در ایران بود. [[بانک شاهنشاهی ایران]] تا سال ۱۳۰۹ شمسی به فعالیت خود در زمینه نشر انحصاری اسکناس ادامه داد. در زمان رضا شاه پهلوی ملیگرایی در بین ایرانیان شدت یافت و مخالفت با این بانک گسترش یافت. جئوفری جونز مینویسد: «بانک (شاهی) به صورت گسترده به عنوان نمایندهٔ امپریالیسم بریتانیا بود و این نظر بیدلیل نبود.» جونز ادامه میدهد که بانک شاهی نقش زیادی در تأمین منابع مالی برای بریتانیا در دو جنگ جهانی با کمک سرمایههای ایران داشت. باتأسیس [[بانک ملی ایران]] در سال ۱۳۰۷ توسط [[رضاشاه پهلوی]] امتیاز حق انحصاری نشر اسکناس از سوی دولت ایران در سال ۱۳۰۹ به مبلغ ۲۰۰ هزار لیره خریداری و به [[بانک ملی ایران]] واگذار شد.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.bbc.co.uk/persian/iran/story/2008/05/080520_an-sa-darcy-oil-history.shtml| عنوان = لغو امتیاز دارسی، انعقاد قرارداد ۱۹۳۳| تاریخ بازدید = ۳۱ اردیبهشت ۱۳۸۷| نویسنده = سیمین روشن| تاریخ = ۳۱ اردیبهشت ۱۳۸۷| اثر = سرگذشت امتیازنامه دارسی؛ آغاز و انجام| ناشر = وبگاه بیبیسی فارسی| زبان = فارسی}}</ref> بانک شاهی بر اساس آمار رسمی خود سود بسیار کمی داشت ولیکن در این زمان بانکداران اجازه داشتند که به حسابهای مخفی مبالغی واریز و دریافت کنند و این حسابها به دور از آمار رسمی بودند. [[جئوفری جونز]] مینویسد که سود واقعی [[بانک شاهنشاهی ایران]] بسیار بیشتر از آنچه بوده که در آمارهای رسمی چاپ شده بود.
در سال ۱۳۲۰ شمسی [[بانک شاهنشاهی ایران]] در کشورهای حاشیهٔ خلیج فارس نسبت به افتتاح شعبات خارج از کشوراقدام کرد و اولین شعبهٔ آن در[[کویت]] ، [[دوبی]] و [[عمان]]بود. در سال ۱۹۵۲ میلادی بانک شاهی فعالیتهای خود را در ایران کم کرد و نام خود را به [[بانک انگلیسی خاورمیانه]] تغییر داد. در سال ۱۹۵۹ سرمایههای بانک انگلیسی خاورمیانه توسط [[بانک اچاسبیسی هنگ کنگ]] خریداری شده و نام این بانک به [[اچاسبیسی|بانک اچاسبیسی خاورمیانه]] تغییر یافت.