ترک (میانه): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏نام: مرتب کردن معانی لغت
خط ۴۹:
== نام ==
واژه تَرْک در زبان‌های مختلف معانی متفاوتی دارد ولی معلوم نیست چرا این مکان به این نام خوانده شده‌است.
* در زبان فارسی قدیم:عارضه ای است به مانند کلات اما راه دسترسی آن بر خلاف کلات که یک راه است در این عارضه راه دسترسی بیشتر است به عبارت دیگر این عارضه به تپه ای محسوب میگردد که نیمی از آن عارضه کمر است. حداقل یک سمت ترک پرتگاه وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نمادهای جفرافیای میراث فرهنگی بررسی جامع شناختی جای نامهای جم|نام خانوادگی=نوبخت|نام=احمد|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref>
* در زبان ترکی: [[محمود کاشغری]] در [[دیوان لغات الترک]] ترک را به معنی زود و با شتاب ترجمه کرده‌است.<ref>(اسم بلده بدیار الترک. یقال «تَرک کَل» ای اسرع فی الحضور؛ و کذلک فی کل امر یُومَر بالاسراع فیه. یُقال «تَرک قِل» ای اَسرع) - کتاب دیوان لغات الترک، محمود بن الحسین بن محمد الکاشغری، ۴۶۶ سنه هجریه، جلد اول، انتهای صفحه ۲۹۲ و ابتدای صفحهٔ ۲۹۳</ref>
* در زبان فارسی: [[فرهنگ رشیدی]]، صفحه ۴۲۲ ترک را کلاه خود - سوزه کلاه و خیمه و مانند آن - و قصبه‌ای در آذربایجان معنی کرده‌است.
* در زبان فارسی: [[فرهنگ ناظم‌الاطبا]]، جلد ۲، صفحه ۸۵۵ ترک را اسم فارسی دانسته و معنی کرده‌است: کلاه خود و مغفر که در روز جنگ بر سر نهند و میان بند عمامه؛ و بخش و سوز کلاه و خیمه و مانند آن همچون کلاه سه ترک و چهار ترک؛ و آن جای از پشت ستور سواری که در خلف سوار واقع شود و آنچه سوار در خلف خود از بار و اسباب سفری می‌بندد؛ و اسم خاص قصبه‌ای از مضافات آذربایجان.<ref name="ReferenceA">فرهنگ نفیسی، تألیف مرحوم دکتر علی اکبر نفیسی (ناظم الاطبا)، جلد دوم، ت-د، کتاب فروشی خیام، ۲۵۳۵، چاپ افست مروی</ref>
* در زبان ترکی: [[محمود کاشغری]] در [[دیوان لغات الترک]] ترک را به معنی زود و با شتاب ترجمه کرده‌است.<ref>(اسم بلده بدیار الترک. یقال «تَرک کَل» ای اسرع فی الحضور؛ و کذلک فی کل امر یُومَر بالاسراع فیه. یُقال «تَرک قِل» ای اَسرع) - کتاب دیوان لغات الترک، محمود بن الحسین بن محمد الکاشغری، ۴۶۶ سنه هجریه، جلد اول، انتهای صفحه ۲۹۲ و ابتدای صفحهٔ ۲۹۳</ref>
* در زبان عربی: مصدر ({{lang-ar|تّرک}})<ref>http://www.baheth.info/all.jsp?term=ترك</ref> معنای گذاشتگی و هلیدن و وانهادن - گریختگی و فرار - قطع علاقه - عزلت و اعتزال - غفلت و اهمال - خطا و سهو را می‌رساند.<ref name="ReferenceA" />
* در زبان فارسی قدیم:عارضه ای است به مانند کلات اما راه دسترسی آن بر خلاف کلات که یک راه است در این عارضه راه دسترسی بیشتر است به عبارت دیگر این عارضه به تپه ای محسوب میگردد که نیمی از آن عارضه کمر است. حداقل یک سمت ترک پرتگاه وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نمادهای جفرافیای میراث فرهنگی بررسی جامع شناختی جای نامهای جم|نام خانوادگی=نوبخت|نام=احمد|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref>
 
== تاریخچه ==