زبان گیلکی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۲۶۹:
مردم گیلک زبان با گویش‌های مختلف سخن می‌گویند که ریشه در [[زبان‌های ایران]] باستان دارد. در بین گویش‌های مختلف زبان گیلکی از نظر فونتیک (بیان صوت و آوا) و صرف افعال اختلاف جزئی دیده می‌شود که ناشی از تحول تدریجی و ویژگی فرهنگی اقلیمی هر منطقه‌است. گویش‌های زبان گیلکی را می‌توان چند بخش کرد:<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://gilan.isna.ir/Default.aspx?NSID=5&SSLID=46&NID=75762 |عنوان=مرگ تدریجی یک زبان | ناشر =خبرگزاری ایسنا |تاریخ =1393/07/08 |تاریخ بازبینی=}}</ref>
#[[بیه‌پیش|گویش بیه‌پیشی]] (گویش جلگه نشینان خاور [[سفیدرود]]) که در منطقه‌ای حدفاصل [[آستانه اشرفیه]] در غربی ترین نقطه و [[رامسر]]، [[تنکابن|تنكابن]] در شرق، مابین [[دریای خزر|دریای کاسپین]] در شمال و بلندی‌های [[سیاهکل]]، [[دیلمان]] و [[اشکورات]] در جنوب با مرکزیت دو شهر [[لنگرود]] و [[لاهیجان]] به آن تکلم می شود.
#[[بیه پس|گویش بیه‌پسی]] (گویش جلگه نشینان باختر سفیدرود) که در شهرهای [[رشت]]، [[لشت نشا|لشت نشاء]]، [[خشکبیجار]]، [[خمام]]، [[کوچصفهان]]، [[صومعه سرا]]، [[بندر انزلی|بندرانزلی]]، [[رضوانشهر]]، [[رودبار]]، [[منجیل]]، [[لوشان]]، [[رستم آباد (گیلان)|رستم آباد]]، [[فومن]] و [[شفت (گیلان)|شفت]] به آن سخن می‌گویند.
# [[گالشی]] یا (دیلمی): گونهٔ دیگری از گویش های گیلکی است که مردم نواحی کوهستانی شرق گیلان و غرب مازندران به آن سخن می‌گویند.<ref>گویش گیلکی لاهیجان. واژه‌نامه و پاره‌ای ویژگی‌های آوایی و ساخت‌واژه‌ای. جلد اول. دکتر نادر جهانگیری. چاپ دانشگاه مطالعات خارجی توکیو.</ref>
== ادبیات گیلکی ==
| |||