گلاب: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
وگ (منبع تبلیغی و نامعتبر) |
←خاستگاه: ابرابزار |
||
خط ۲۲:
ایرانیان از نخستین کسانی هستند که از گذشته‌های دور به ویژگی‌های خوراکی و درمانی [[گل سرخ]] (محمدی) پی برده‌اند. طبق اسناد بین‌المللی، مبدأ تولید گلاب، [[ایران]] و مبدأ تولید [[اسانس]] [[گل سرخ]] (محمدی) و عصاره گلبرگ‌های تازه، [[یونان]] ذکر شده‌است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده =حسن کریم زاده – مهرداد میرحسینی |نشانی = http://www.tarvijkhr.ir/?ip=1865 |عنوان = کاشت، داشت و برداشت گل محمدی| ناشر = سامانه آموزشی ترویجی جهاد کشاورزی خراسان رضوی|تاریخ = |تاریخ بازدید =۱۹/۸/۱۳۹۱}}</ref>
«[[گل رز|گل سرخ یا رز یا محمدی]]، گیاهی است که بومی [[ایران]] است و خاستگاه و موطن اصلی آن ایران است که تا حدود ۳۵۰ سال پیش غیراز ایران جایی دیگر رویش نداشته‌است و در زمان سلسله [[صفویه]] و زمانی که دولت [[عثمانی]] همسایه ایران بوده‌است، این گل و کلیه دستگاه‌های گلابگیری از ایران به [[ترکیه]] و سپس به [[سوریه]] و [[بلغارستان]] برده شده‌است.»
گزارش [[ابن خلدون]] حاکی بر این است که در قرن ۸ و ۹ میلادی گلاب یکی از اقلام مهم تجاری ایران بوده‌است که از طریق [[جاده ابریشم]] به [[هند]] و [[چین]] صادر می‌شده‌است.
خط ۳۴:
سالانه در بخش‌های قمصر، نیاسر، برزک و جوشقان شهرستان کاشان مجموعاً ۱۵ هزار تن گلاب سنگین تولید می‌شود
شایان ذکر است که نولید کنندگان گلاب در استان فارس نیز در میمند سالیانه ۱۲ هزار تن، شیراز سالیانه حدود ۲۰۰۰ تن، منطقه لایزنگان شهرستان داراب سالیانه ۳ هزار تن و سایر مناطق استان فارس سالیانه حدود ۱۰۰۰ تن گلاب تولید می‌کنند.
== ترکیبات ==
| |||