'''احساس گرایی''' {{به انگلیسی|Sensualism}} فلسفه ایفلسفهای که در آن پیگیری مداوم و یا بیش از حد از لذات و علایق نفسانی است. فلسفه ایفلسفهای که [[دکترین]] اخلاقی آن بر مبنای این است که احساس تنها معیار شناخت خوبی است. در [[معرفتشناسی|شناخت شناسیشناختشناسی]] تنها راه شناخت واقعی توسط احساس ایجاد میگرددمیگردد. این ممکن است که [[ایده|ایده ایایدهای]] [[انتزاعی]] باشد. پیشینه این [[مکتب]] به [[فلسفه]] [[یونان]] باز میگرددمیگردد. از اولین هااولینها میتوان به [[اپیکور]] در [[لذت گرایی|لذتگرایی]] و یا [[رواقیون]] اشاره کرد.
بعد هابعدها احساس گرایی توسط احساس گرایاناحساسگرایان انگلیسی مانند [[جان لاک]] و [[دیوید هیوم]] و انجمن هایانجمنهای انگلیسی مانند [[توماس بروان]]، [[دیوید هارتلی]] و [[جوزف پریستلی]] گسترش یافت. در قرن نوزدهم [[اثباتگرایانی|اثباتگرایی]] چون [[اگوست کنت]]، [[امیل لیتره]]، [[ایپولیت تن]] و [[هربرت اسپنسر]] مورد توجه بسیاری قرار گرفت.