شعربافی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
معرفی یکی از اساتید هنر شربافی |
ابرابزار |
||
خط ۲:
'''شَعربافی''' یا '''شربافی''' یکی از [[صنایع دستی]] [[ایران]] است.
به [[مو]]ی انسان یا حیوان «شَعر» گفته می‌شود، و در اصطلاح [[بافندگی]]، شَعر نوعی
نقشهٔ خاصی برای بافت شَعربافی وجود ندارد و به دو شیوه ساده و میله‌ای (راه‌راه) بافته می‌شود. شعر ساده را بیشتر به رنگ‌های بنفش، زرشکی، مشکی، زرد، بادنجانی، سبز، گلی برای لباس زنان و شعر میله‌ای را به شکل سیاه و سفید به عرض ۲ متر و طول ۱٫۵ متر برای لباس مردان می‌بافند.
خط ۸:
رسم است که نام بافنده با نشان طلایی در سر و ته پارچه درج شود.
از اساتید بنام شعربافی
گفتنی است که در گذشته، (تا حدود ۵۰ سال پیش) بافندگی با [[دستگاه شعربافی]]، بسیار دشوار بوده و تنها از عهده جوانان
== جستارهای وابسته ==
خط ۱۹:
== منابع ==
* ماهنامه سفر، «صبحی که بمیرم این صنعت هم می‌میرد»، شماره۱۳، سال شانزدهم، دوره جدید، دی ۱۳۸۶، ص. ۲۷
{{صنایع دستی}}
| |||