استافیلوکوک: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند کاتالاز به متن
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰.۱) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:سرده‌های باکتری‌ها
خط ۴۲:
سایر گونه‌ها
}}
'''استافیلوکوک‌ها'''، جنس (سرده) مهمی از باکتری‌های گرم مثبت هستند. آن‌ها همانند [[استرپتوکوک|استرپتوکوک‌ها]]‌ها به شکل کوکسی می‌باشند اما تقسیم آن‌ها در دو محور انجام می‌گیرد؛ بنابراین، به شکل '''خوشه''' (به یونانی σταφυλή, staphylē) دیده می‌شوند.<ref>Ryan KJ, Ray CG, ed. (2004). Sherris Medical Microbiology (4th ed.). McGraw Hill. {{ISBN|0-8385-8529-9|en}}.</ref> استافیلوکوک‌ها دارای حداقل ۴۰ گونه می‌باشند. بسیاری از گونه‌های استافیلوکوک، بی‌آزار هستند و در سطح پوست و مخاط بدن انسان و سایر جانوران زندگی می‌کنند.<ref>Harris L.G, Foster S.J, Richards S. G. (2002). "An introduction to Staphylococcus aureus, and techniques for identifying and quantifying S. aureus adhesins in relation to adhesion to biomaterials: review". European cells and materials 4: 39–60. PMID 14562246.</ref>
 
'''استافیلوکوک‌ها'''، جنس (سرده) مهمی از باکتری‌های گرم مثبت هستند. آن‌ها همانند [[استرپتوکوک|استرپتوکوک‌ها]] به شکل کوکسی می‌باشند اما تقسیم آن‌ها در دو محور انجام می‌گیرد؛ بنابراین، به شکل '''خوشه''' (به یونانی σταφυλή, staphylē) دیده می‌شوند.<ref>Ryan KJ, Ray CG, ed. (2004). Sherris Medical Microbiology (4th ed.). McGraw Hill. {{ISBN|0-8385-8529-9|en}}.</ref> استافیلوکوک‌ها دارای حداقل ۴۰ گونه می‌باشند. بسیاری از گونه‌های استافیلوکوک، بی‌آزار هستند و در سطح پوست و مخاط بدن انسان و سایر جانوران زندگی می‌کنند.<ref>Harris L.G, Foster S.J, Richards S. G. (2002). "An introduction to Staphylococcus aureus, and techniques for identifying and quantifying S. aureus adhesins in relation to adhesion to biomaterials: review". European cells and materials 4: 39–60. PMID 14562246.</ref>
 
== تشخیص بیوشیمیایی ==
سطر ۵۶ ⟵ ۵۵:
== ژنوم و زیست‌شناسی مولکولی ==
سویه‌های N315 و Mu50 از استافیلوکوک اورئوس در سال ۲۰۰۱، تعیین توالی شدند. پس از آن، سویه‌های بیشتری از استافیلوکوک اورئوس تعیین توالی شدند. هر یک از سویه‌ها پروتئین‌های سطحی و توکسین‌های متفاوتی را تولید می‌کردند. ارتباط دادن هر یک از این خصوصیات به رفتارهای بیماریزایی استافیلوکوک اورئوس یکی از مهم‌ترین بخش‌های پژوهش‌های استافیلوکوکی است. فهم تکامل استافیلوکوک‌ها به ویژه به دلیل اکتساب [[عناصر متحرک ژنتیکی]] دارای ژن‌های مقاومت و بیماریزایی، ما را در شناسایی سویه‌های جدید ایجادکننده همه‌گیری‌ها و همچنین راه‌های جلوگیری از پیدایش آن‌ها کمک می‌کند.<ref>Lindsay J (editor). (2008). Staphylococcus: Molecular Genetics. Caister Academic Press. {{ISBN|1-904455-29-8|en}}. [1].</ref>
شیوع فراوان مقاومت آنتی‌بیوتیکی در استافیلوکوک اورئوس و سایر گونه‌های استافیلوکوکی به دلیل انتقال افقی ژن‌ها (ژن‌های مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی، فلزی و بیماریزایی) است. مطالعات اخیر نشان می‌دهند که [[انتقال افقی ژن|انتقال افقی ژن‌ها]]‌ها در استافیلوکوک‌ها بیش از آن چیزی است که قبلاً" تصور می‌شد.<ref>Chan CX, Beiko RG, Ragan MA (2011). "Lateral transfer of genes and gene fragments in Staphylococcus extends beyond mobile elements". J Bacteriol 193 (15): 3964–3977. doi:10.1128/JB.01524-10. PMC 3147504. PMID 21622749.</ref>
 
== گستره میزبان ==
سطر ۱۰۹ ⟵ ۱۰۸:
[[رده:باکتری‌های بیماریزا]]
[[رده:بیماری‌های باکتریایی]]
[[رده:سرده‌های باکتری‌ها]]