فدریکو گارسیا لورکا: تفاوت میان نسخه‌ها

در همین سفر (از سپتامبر ۱۹۳۳ تا مارس ۱۹۳۴) است که هسته” دنا رزیتا”رزیتاً شکل می‌گیرد. ۱۹۳۴ سالی است که فدریکو، «یرما» (Yerma) و «دیوان تاماریت)» (Divan del Tamarit) را به پایان می‌رساند. «یرما» نیز چونان اثر پیشین (عروسی خون) تراژدی است که از فرهنگ روستائیان اندلس و ناامیدی ژرف اشان سرچشمه می‌گیرد؛ و درخشانترین جای شعر لورکا (و حتی اسپانیا) به همین سال است که رقم می‌خورد. «مرثیه‌ای برای ایگناسیو سانچز مخیاس» Mejias Lianto por Ignacio Sanchez؛ سوگنامه‌ای که برای همیشه در [[تاریخ ادبیات جهان]] بی‌مانند و بی جانشین ماند؛ شعری جادویی برای دوستی گاوباز که مرگی دلخراش را در میدان [[گاوبازی]] درآغوش می‌کشد.

* همسر بی نظیر کفاش/ برگردان مونا مویدی/ نشر ورا، 1396۱۳۹۶.

* افسون شوم پروانه/ برگردان مونا مویدی/ نشر ورا، 1396۱۳۹۶.