موریانه: تفاوت میان نسخه‌ها

|عنوان تصویر = [[موریانه زیرخاکی فورموزی]]، سربازها سرهای قرمز و کارگران سرهای کم‌رنگ دارند.

موریانه‌های گروه اول همان طورهمان‌طور که از اسم آن‌ها پیداست، در زیر خاک زندگی می‌کنند. وظیفه تأمین غذا و حفر تونل‌ها و دالان‌ها به عهده موریانه‌های سرباز و کارگر است که شباهت زیادی به مورچه‌های بالدار دارند. غذای اصلی آن‌ها عمدتاً [[سلولز]] است که به وسیله کارگران هنگام حفر تونل‌ها و دالان‌ها به دست می‌آید. این ماده هضم نشدنی با کمک تک یاخته‌ای‌هایی که در معدهٔ موریانه‌ها وجود دارد، تبدیل به ماده هضم شدنی می‌شود. این گروه از موریانه‌ها تقریباً به انواع سوزنی‌برگان و پهن‌برگان به استثنای چوب‌هایی درون چوب سرخ‌چوب، سروتالاب و بعضی از کاج‌ها که از دوام طبیعی نسبتاً خوبی برخوردارند، حمله می‌کنند. آن‌ها با تونل‌هایی که در چوب ایجاد می‌کنند، به تدریج باعث تضعیف و کاهش مقاومت‌های مکانیکی چوب می‌شوند، و در نهایت تخریب ناگهانی آن را موجب می‌گردند.

تپه‌های موریانه‌ای که به‌وسیله موریانه‌های تپه‌سیاه ساخته می‌شوند ممکن است به شکل لکه‌های نمایانی در تمام نقاط دامنه‌های کوهستانی جنوب غربی دماغه امید دیده شوند. سطح هر تپه درست مانند سطح بیرونی مغز دارای برجستگی‌ها و شیارهای مخصوصی است. بزرگ‌ترین آن‌ها در حدود ۶۰ سانتیمتر بلندی دارد و پهنای قاعده آن نیز به ۶۰ سانتیمتر می‌رسد اگر یکی از آن‌ها را بشکافیم دیده می‌شود که داخل آن مانند [[اسفنج (ابزار)|اسفنج]] است و از تعداد زیادی اتاقک تشکیل شده که عرض هر کدام از آن‌ها ۲.۵۲٫۵ سانتیمتر است و با دریچه‌های کوچک راه دارد.