شرکت سهامی ذوب‌آهن اصفهان: تفاوت میان نسخه‌ها

ایران در قرون و اعصار گذشته از جهت آشنایی با نحوه به دست آوردن آهن و فولاد همسطح و همتراز دیگر جوامع و تمدن‌های بزرگ بود. اما در سه قرن اخیر به لحاظ افزایش سرعت تحولات در زمینه تکنولوژی تولید فولاد در کشورهای صنعتی و نیاز روزافزون به محصولات فولادی، ایران در زمره وارد کنندگان محصولات فلزی قرار گرفت و ایجاد یک کارخانه ذوب آهن که مادر صنایع محسوب می‌شود به عنوان یک آرمان ملی از دوره [[قاجاریان|قاجار]] مطرح بود که همواره با موانع متعددی روبه رو شد؛ و حتی برای اینکه مجوز بگیرند خیلی زیاد طول کشید.

 

 

کارهای اجرایی احداث ساختمان واحدهای مختلف کارخانه از سال ۱۳۴۶ آغاز و با ایجاد کارگاه‌های کک سازی، اگلومراسیون و کوره بلند شماره ۱ در نیمه اول دی ماه ۱۳۵۰، بهره‌برداری از مجتمع با تولید چدن آغاز شد و تولید محصولات فولادی نیز با راه‌اندازی بخش فولادسازی و مهندسی نورد در دی ماه ۱۳۵۱ با ظرفیت ۵۵۰ هزار تن در سال شروع شد. متعاقب آن در سال ۱۳۵۱ کارهای ساختمانی و اجرایی طرح توسعه برای رسیدن به ظرفیت ۰۰۰/۹۰۰ /۱ تن فولاد در سال با احداث کوره بلند شماره ۲ و توسعه بخش‌های مختلف آگلومراسیون، کک سازی، فولاد سازی، نورد و … شروع گردید؛ و عملیات ساختمانی کمپلکس چدن در سال ۱۳۵۷ به اتمام رسید.