| country 1 leader name =
| demonym =
| population = ۶٬۰۰۰۵٬۸۹۱ نفر (۱۳۹۵)
| population as of =
| density km2 = ۷۱٫۴
== ادبیات شفاهی ==
ادبیات شفاهی مردم جزیره هرمز مشتمل بر بخشهای مختلف از جمله، لالاییها، ضرب المثلها،ضربالمثلها، قصص، نوای صیادان و ...… میباشد . قابلیتهای زبان و مجال کشف و شهود در آن و همچنین تعهد و توانایی مردم خونگرم به زبان مادریشان محققان را به این بستر کشانده استکشاندهاست تا شاید با پژوهشی کوتاه بتوانند زبان و گویش مردم را به سمع و بصر جهانیان برسانند و آنها را از زبان شیرین مادریِ بخشی از استان هرمزگان آشنا سازند. همهیهمهٔ انسانها به خوبی میدانند که پوشش و گویش دو عنصر جدایی ناپذیر در شناسایی فرهنگ یک منطقه میباشد. در همین راستا مردم جزیرهیجزیرهٔ هرمز که دارای گویش منحصر به فردی میباشد از پوشش خود دریغ ننموده و تا به امروز حدود 97۹۷ درصد مردم با پوشش محلی در بازارها، محلهای کسب، پارکها و خیابانها به چشم میخورند.
== لالایی در گویش مردم هرمز ==
«لالایی برگرفته از واژههای «لالا» یا «لَله» (غلام، بنده، خادم) به معنای نوای دلنشین است و در اصطلاح، سرودهای شفاهی، ساده، عامیانه و دور از قاعدههای شعر رسمی و اندیشهپردازی اما آهنگین، گوشنواز، آرامبخش است و احساس، عاطفه، عشق و آرزوهای مادر به حال و آینده فرزند دلبندش را دربرمیگیرد.
دیرینگیها لالاییها، به دوران پیدایی خط و نوشتن میرسد؛ این سرودهها همگام با پیشرفت انسانها در بستر تاریخ با عنصرهای گوناگون زندگی آنها (اسطوره، دین، زیباییشناسی، آرمانها، سیاست و...و…) درآمیخته است؛ از اینرو بازتابی از آنها را در خود دارد. «لالاییلالایی از ساختار منحصربهفردی برخوردار است که در کمتر گونه ادبی دیگری مشاهده میشود. برای لالایی سه بعد شناخته میشود:
بعد اول بعد '''شاعرانه''' است...است… هم در مضمون هم در وزن و هم در قافیه؛ بعد دوم بعد '''موسیقایی''' آن است، یعنی کسی لالایی را مثل شعر حافظ یا یک شعر معمولی نمیخواند، چرا که لالایی بیآهنگ به کالبد بیجان میماند و بعد سوم بعد '''تئاتری''' (نمایشی) کار است. یعنی لالایی حتماً باید با حرکت و کنش خاص توأم باشد...باشد… لالایی در فرمهای ملایم و آرام به خوانندگی مادر، دایه یا پرستار در کنار گهواره به اجرا درمیآید.<ref>{{Cite journal|last=دهقانی|first=بابک,بابک، |last2=هرمزی|first2=فوزیه,فوزیه، دریاپیمای|date=2017|title=نگاهی به ادبیات شفاهی مردم جزیره یجزیرهٔ هرمز|url=https://www.civilica.com/Paper-ICRSIE03-ICRSIE03_246=%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8Cنگاهی-%D8%A8%D9%87به-%D8%A7%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%AAادبیات-%D8%B4%D9%81%D8%A7%D9%87%DB%8Cشفاهی-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%85مردم-%D8%AC%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D9%87جزیره-%DB%8Cی-%D9%87%D8%B1%D9%85%D8%B2هرمز.html|journal=CIVILICA|language=fa-IR|volume=03}}</ref><ref>{{یادکرد وب|کد زبان=fa|وبگاهوبگاه=www.civilica.com|نشانی=https://www.civilica.com/Printable-ICRSIE03_246=%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8Cنگاهی-%D8%A8%D9%87به-%D8%A7%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%AAادبیات-%D8%B4%D9%81%D8%A7%D9%87%DB%8Cشفاهی-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%85مردم-%D8%AC%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D9%87جزیره-%DB%8Cی-%D9%87%D8%B1%D9%85%D8%B2هرمز.html|عنوان=نگاهی به ادبیات شفاهی مردم جزیره یجزیرهٔ هرمز|بازبینی=2018-07-14}}</ref><ref>{{یادکرد وب|کد زبان=fa|وبگاهوبگاه=جویشگر علمی فارسی (علم نت)|نشانی=https://elmnet.ir/article/20721845-51575/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8Cنگاهی-%D8%A8%D9%87به-%D8%A7%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%AAادبیات-%D8%B4%D9%81%D8%A7%D9%87%DB%8Cشفاهی-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%85مردم-%D8%AC%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D9%87جزیره-%DB%8Cی-%D9%87%D8%B1%D9%85%D8%B2هرمز|عنوان=مقاله کنفرانس: نگاهی به ادبیات شفاهی مردم جزیره یجزیرهٔ هرمز - جویشگر علمی فارسی (علم نت)|بازبینی=2018-07-14}}</ref>
== کوههای خوراکی هرمز ==
== ویژگیها ==
سطح جزیره هرمز را طبقات رسوبی و آتشفشانی تشکیل داده استدادهاست. طبقات نمکی نیز به صورت تپههایی قسمت اعظم جزیره را پوشاندهاند و اغلب از جنس [[نمک خوراکی]] هستند. بلندترین نقطه آن ۱۸۶ متر از سطح دریا ارتفاع دارد{{مدرک}} و بزرگترین قطر آن هشت کیلومتر است.{{مدرک}}
استخراج و صدور خاک سرخ جزیره هرمز یکی از مهمترین منابع درآمد اهالی است. نمک آبی و سنگ لاشه از دیگر معادن این جزیره است. شهر هرمز مرکز جزیره هرمز است. این جزیره [[آب شیرین]] ندارد{{مدرک}} و آب آشامیدنی آن از بندرعباس تأمین میشود.
املای آن هرمز یا برگرفته از کلمات خورموز یا خورموغ به معنی لنگرگاه و بندر ایالت موغستان (میناب) بودهاست که به واسطه کثرت استفاده از غلط مشهور امروزه هرمز خوانده میشود.
خواجه [[حافظ شیرازی]] گفته استگفتهاست:
{{شعر}}
{{ب|شاه هرموزم ندید و بی سخن صد لطف کرد|شاه یزدم دید و مدحش گفتم و هیچم نداد}}
== منابع ==
{{ویکیگفتاورد}}
{{پانویس|۲}}
* مطالعاتی درباب بحرین و جزایر و سواحل خلیج فارس. عباس اقبال. چاپخانه مجلس. تهران. ۱۳۲۸ هجری شمسی. (با تلخیص بسیار از بخشهای مرتبط){{ویکیانبار-رده|Hormuz Island}}
{{جزیرههای ایران}}
|