فرگشت انسان: تفاوت میان نسخهها
[نسخهٔ بررسیشده] | [نسخهٔ بررسیشده] |
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
آخرین تغییر متن رد شد (توسط Pitarate.muhammad) و برگردانده شد به نسخهٔ 25063081 توسط Keshtgar |
|||
خط ۴۶:
در نخستیسانان عالی، دُم در [[لگن خاصره]] به صورت [[استخوان خاجی]] گنجانده شدهاست. تمام مهره داران حداقل در مدتی از زندگی خود دارای دُم هستند. در انسانهای خردمند امروزی، دُم به مدت چهارهفته در طول [[مراحل کارنگی]] هفتههای ۱۴ تا ۲۲ [[مرحله جنینی|دورهٔ جنینی]] وجود دارد.<ref>{{cite journal|last1=Saraga-Babić|first1=M|last2=Lehtonen|first2=E|last3=Svajger|first3=A|last4=Wartiovaara|first4=J|title=Morphological and immunohistochemical characteristics of axial structures in the transitory human tail|journal=Annals of anatomy|volume=۱۷۶|issue=۳|pages=۲۷۷–۸۶|year=۱۹۹۴|pmid=۸۰۵۹۹۷۳}}</ref> انسانهای خردمند امروزی دارای پلک سوم میباشند که کارایی ندارد. انسانها همچنین دارای عضلات خارجی گوش هستند<ref>[[ریچارد اوون|Owen, R.]] 1866–1868. ''Comparative Anatomy and Physiology of Vertebrates''. London</ref> که حیوانات از آنها برای چرخاندن و کنترل گوشها به صورت مستقل از سر استفاده میکنند تا بتوانند بر صداهای خاصی متمرکز شوند. انسانها هنوز باقیماندههایی از چنین عضلاتی را دارند ولی این عضلات در طول روند فرگشت ضعیف شدهاند به گونهای که فقط قادرند گوشهای انسان را کمی تکان دهند.<ref>{{cite journal|last=Montagna|first=W|last2=Machida|first2=H|last3=Perkins|first3=E.M.|year=۱۹۶۶|title=The skin of primates XXXIII. : The skin of the angwantibo|journal=American Journal of Physical Anthropology|volume=۲۵|issue=۳|pages=۲۷۷–۲۹۰|pmid=۵۹۷۱۵۰۲|doi=10.1002/ajpa.1330250307}}</ref>
[[
در آوریل ۲۰۱۵ (اردیبهشت ۱۳۹۴) نتایج پژوهشی انتشار یافت که [[فتق دیسک بین مهرهای|بیرونزدگی دیسک بینمهرهای]] که میتواند باعث [[کمردرد]]های مزمن شود در افرادی بیشتر دیده میشود که شکل مهرههای کمر آنها به مهرههای [[شامپانزه|شمپانزهها]] و [[اورانگوتان]]ها شباهت بیشتری دارد؛ به عبارت دیگر مهرههای کمر این افراد از نگاه فرگشتی کمتر برای راه رفتن روی دو پا تطبیق پیدا کردهاست. یکی از توضیحاتی که در این باره ارائه شده این است که در مسیر فرگشت از موجودی چهار دست و پا به انسان دو پا، فشار بر روی [[ستون مهرهها]] افزایش یافتهاست. نتایج این پژوهش این فرضیه را که کمردرد ممکن است منشأ فرگشتی داشته باشد تقویت میکند. شیوع بیماریهای ستون فقرات در انسان بیشتر از [[نخستیها]] است.<ref>[http://www.biomedcentral.com/1471-2148/15/68 The ancestral shape hypothesis: an evolutionary explanation for the occurrence of intervertebral disc herniation in humans] BMC Evolutionary Biology 2015</ref><ref group="یادداشت">در این پژوهش آنها رابطه بین شکل مهره، حرکت و جابجایی آن و زائده اشمورل (Schmorl’s node) را مورد مطالعه قرار دادند. زائده اشمورل بیرونزدگی غضروف (دیسک) بین مهرهها به داخل بافت استخوانی مهره بالایی یا پایینی است. این زائده معمولاً دردناک نیست، بیشتر در سنین بالا دیده میشود و محصول فرسودگی مهره در گذر عمر است. این مطالعه نشان داد در کسانی که شکل مهرهها بیشتر به شکل مهرههای اجداد ما شبیه است این فتق عمودی بین مهرهای بیشتر دیده میشود. علاوه بر این مهره اول کمر در صورت سلامت، به راحتی از مهره مشابه در شمپانزهها و اورانگوتانها قابل بازشناسی است اما اگر این مهره سالم نباشد این تمایز دیده نمیشود؛ به عبارت دیگر زائده اشمورل مهره انسانی را به مهره نخستیها شبیه میکند.</ref>
|