ادبیات کودکان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند انتشارات سروش به متن
Nedaroshan (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
[[پرونده:Children reading The Grinch.jpg|thumb|300px|left|چهار کودک در حال کتاب خواندن]]
'''ادبیات کودک و نوجوان''' گونه‌ای از [[ادبیات]] است که جداسازی آن از بخش‌های دیگر ادبیات با سن مخاطبان آن انجام می‌شود. این گونهٔ ادبی هنگامی پدید آمد که بزرگسالان متوجه شدند کودکان و نوجوانان به سبب گنجایش‌های شناختی و ویژگی‌های رشدی خود آمادگی پذیرش متن‌های سنگینبزرگسال را ندارند و به متن‌هایی نیاز دارند که پاسخگوی دورهٔ رشد و نیازهای آن‌ها باشد.
 
== ویژگی‌ها ==
کودکان خردسال به متن‌هایی آهنگین و کوتاه مانند [[لالایی]]‌ها و ترانه - متل‌ها و ترانه‌های آهنگین واکنش بیشتری نشان می‌دهند. هرچه گروه سنی مخاطبان بالاتر برود، آن‌ها کم‌کم می‌توانند '''داستان‌'''هایی را با واژگان بیشتر بشنوند. ویژگی دیگر ادبیات کودک و نوجوان در این است که با سطح سواد کودکان پیوند دارد. کودک نوآموز تنها می‌تواند متن‌های ساده را بخواند و بفهمد. هرچه سواد او بیشتر می‌شود، متن‌هایی با دایرهٔ واژگانی گسترده‌تر را درک می‌کند. کودکانی که به مرز نوجوانی و پس از آن می‌رسند می‌توانند رمان‌های متناسب با نیازهای خود را مطالعه کنند. امروزه این رمان‌ها اغلب در قالب فانتزی‌ها یا داستان‌های '''علمی و تخیلی''' منتشر می‌شود. البته داستان‌های واقع‌گرایی که بازتاب‌دهندهٔ [[احساسات]] و درگیری‌های زیستی و اجتماعی نوجوانان در موضوعاتی مانند جدایی پدر و مادر، مرگ نزدیکان، بیماری‌ها و عشق‌های دورهٔ نوجوانی است نیز به فراوانی منتشر می‌شود.
کودک یک (نماد ملی) است و دلیلی بر وحدت خلقت. کودک می‌تواند سعادت از دست رفته جامعه جدید را برگرداند و در عین حال عاملی باشد برای کسب دوباره آن.
کودکان دارای دو خصوصیت متضاد از هم هستند فاقد (قدرت) هستند و[[منجی]] جهانند. اگر جامعه به دنبال ارزش‌های نوین باشد باید دستان خود را به سوی کودکان دراز کند. بنا به گفته ''پروفسور هوگارت'' :ادبیات کشف می‌کند بازآفرینی می‌کند و در جست و جوی معناست سپش کودک در کنار ادبیات قرار می‌گیرد. ادبیات کودک آغاز معینی ندارد از زمانی که مادرومادر و طفلش وجود داشته شکلی از [[ادبیات]] خلق شده‌است .'''ماکسیم گورکی''' می‌گوید: نیروهای مؤثر برای آموزش یک فرد عبارتند از[[هنر]]وعلم که هردوهر دو در ادبیات وجود دارد<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= بهداد|نام=بهاره |کتاب= ادبیات کودک | ناشر= سوره مهر|سال=1386}}صفحه 7</ref>
آموزش هنر است مخصوصاً اگر [[آموزش]] کودکان باشد هنرمندان تنها افرادی هستند که تا اندازه‌ای به وجود واقعی و شرطی نشده کودکان نزدیک می‌باشدهستند.
ادبیات کودک را رهبری می‌کند و موجب تقویت اندیشه او می‌شود راهنمایی‌های اخلاقی تنبیه یا #تشویق؛ # تربیت شخص؛ #ایجاداعتماد به نفس
ارضای نیازهای ذهنی و عاطفی و لذت بردن از دستاوردهای ادبیات اند، #ادبیات عامل وحدت همه کودکان جهان به حساب می‌آید