مخزن تحت فشار: تفاوت میان نسخه‌ها

به صورت تئوری، مخازن تحت فشار می توانند تقریبا هر شکلی داشته باشند، اما بیشتر به شکل بخش هایی از کره ها، سیلندرها و مخروط ها ساخته می شود. شکل متداول آن یک استوانه با دو عدسی یا کلاهک در دو انتها است. شکل این کلاهک ها معمولا یا به شکل نیمکره یا به شکل بشقابی (torispherical) است. تجزیه و تحلیل و ساخت شکل های پیچیده‌تر از گذشته تاکنون برای ساخت راحت و ایمن دشوار بوده است. در تئوریتئوری، مخازن تحت فشار کروی با ضخامت جدار یکسان دوبرابر مخازن تحت فشار استوانه ای استحکام دارند و ایده‌آل‌ترین شکل برای ساخت مخازن تحت فشار هستند. ولی ساخت این مخازن دشوارتر و پرهزینه‌تر است به همین دلیل اکثر مخازن، شکل استوانه ای با کلاهک‌های نیمه-بیضوی با نسبت ۲:۱ دارند.<ref name=":1" /> مخازن کوچکتر را از یک لوله و دو کلاهک می‌سازند.

تا سال 1990 تمام سیلندرهای فشار بالا با دنده های مخروطی (زاویه دار) ساخته شده می‌شدند تا با شیرهای سیلندر تولید شده مطابقت داشته باشند. دو نوع رزوه بر تمام سیلندرهای فلزی صنعتی -از حجم 0.2 تا 50 لیتر- غالب بود. تا میانه های سال 1950 ''کنف'' به عنوان یک آب‌بند استفاده می‌شد، بعدها یک ورق نازک سرب که بالای آن یک سوراخ داشت به یک کلاهک پرس می‌شد. از سال‌های 2005/2010 نوار تفلون (PTFE) برای جلوگیری از استفاده از سرب جایگزین شده است.<br />