پارسوآش: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
نتایج وب خرید کتاب تاریخ عیلام ~پیر آمیه، شیرین(اسلامی ندوشن) بیانی (مترجم) - نشر دانشگاه تهران https://www.adinehbook.com › product
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز ویرایش Alijamal1357 (بحث) به آخرین تغییری که Sky365 انجام داده بود واگردانده شد
برچسب: واگردانی
خط ۱:
'''پارسوآش''' یا '''پارسوماش''' یا '''پارسواش''' یا '''پارسومش''' یا '''پارساماش''' یا '''کشور پارسوماش''' ، در کتیبه‌های پادشاه [[آشور]] [[شمشی اداد پنجم]] ۸۲۳ تا ۸۱۰ [[پیش از میلاد]] و در کتیبهٔ [[سناخریب]] در سال ۶۹۱ پیش از میلاد به مناسبت [[نبرد]] در [[حلوله]] و همچنین در یک رشته از نامه‌های [[آرشیو]] ، [[آشور|پادشاهان آشور]] که مربوط به حوادث ۶۵۳ تا ۶۵۲ پیش از میلاد است، به عنوان یکی از ایالات منتهی [[عیلامی]] ذکر شده‌است، پارسوماش امکان دارد که همان [[پارس|پارسوا]] باشد.<ref>{{پک|دیاکونوف|۱۳۸۴|ک=تاریخ ایران باستان|ص=۷۵}}</ref>
 
به احتمال قوی [[پارس]] بعدی در [[انشان]] است در زمان داریوش هخامنشی ایجاد شده و جنوب غرب ایران واستان فارس فاقد هر گونه اثری( سفال) از مهاجرت اقوام آریایی در عصر اهن و بعد از آن بوده است .<ref>{{پک|نلسون فرای|۱۳۸۶|ک=میراث باستانی ایران|ص=۱۱۵}}</ref>
 
== نظریه مهاجرت پارسیان از پارسوآ به پارسوماش ==
 
'''طوایف پارسه''' از محلی در نواحی رشته کوه های زاگرس مرکزی به نام پارسواش <ref>(زرینکوب به جای پارسوا، پارسوآش را ذکر کرده‌است.)</ref> در امتداد [[زاگرس]] در دره‌های [[کرخه]] و [[کارون]] تدریجاً به سمت جنوب فلات ایران و سرزمین عیلام سرازیر شده‌اند اما این مهاجرت هادر مقیاس عظیم نبوده و داده های ژنتیکی در فارس و خوزستان و لرستان از غیر اریایی بودن ژنتیک مردمان این مناطق دلالت دارد. این مناطق،عیلام کهن از نظر باستانی، امروزه به نام آن‌ها [[پارس|فارس]]<nowiki/>خوانده می‌شود..[[م) -گاه تهران https://www.adinehbook.com › product|[https://www.adinehbook.com › product]]<nowiki>]</nowiki>
 
]این قوم، در همین نواحی به زندگیه شبانکارگی و کشاورزی اشتغال جسته‌اند و این نواحی را به یاد سرزمینی که در حوالی جنوب [[ارومیه|دریاچه ارومیه]] در زاگرس مرکزی در حوالی ناحیه اردلان سنندج تا ماهیدشت کرمانشاه که ترکش کرده بودند به نام پارسوماش، یا پارسواش خوانده‌اند.
 
 
 
 
 
]این قوم، در همین نواحی به زندگیه شبانکارگی و کشاورزی اشتغال جسته‌اند و این نواحی را به یاد سرزمینی که در حوالی جنوب [[ارومیه|دریاچه ارومیه]] در زاگرس مرکزی در حوالی ناحیه اردلان سنندج تا ماهیدشت کرمانشاه که ترکش کرده بودند به نام پارسوماش، یا پارسواش خوانده‌اند.
 
[[هخامنشیان|خاندان هخامنش]] به عنوان یک خانوادهٔ ممتاز، سرکردگی این طوایف را برعهده داشته‌است.<ref>{{پک|زرین‌کوب|۱۳۹۰|ک=روزگاران|ص=۶۵}}</ref>
سطر ۲۴ ⟵ ۱۹:
همچنین همین پارسوماش که از گذشته تا امروز به ریخت‌های گوناگون کاربرد بسیار داشت و دارد. به جز از پارسوماش در آن زمان بخش‌ها و کرانه‌های چندی وجود داشتند که نام‌های [[آریایی]] و شهروندان غیر آریایی داشتند.<ref>{{پک|قرشی|۱۳۷۳|ک=ایران نامک، نگرشی نو به تاریخ و نام ایران|ص=۲۰۲}}</ref>
 
[[دیاکونوف]] پیشنهاد می‌کند که پارسه یا پارسوآ و پارثوا Parthava سه گونه ریهت ریشه گرفته از واژهٔ باستانی Parsava به چمار(معنی) «استخوان دندهٔ سینه و پهلو و مرز» هستند که Parsava نیز با واژهٔ [[هند و اروپایی]] Gerk به چم «استخوان دندهٔ سینه و جناغ سینه» و واژهٔ [[اوستایی]] و واژهٔ استی Fars به چمار پهلو و مرز، پیوند دارد و البته در زبان کردی نیز استخوان دنده سینه پرسو خوانده می شود.
 
همهٔ این سرزمین‌ها که به آن نمارش(اشاره) رفت در مرز [[ماد]]، در بخش جنوب (پارسه) در بخش خاور(مشرق) (پارثوا) و در باختر آن پارسوا جای داشته‌است. بنابراین هیچ نیازی به پندار اینکه این نام بدست پارسیان از اپاختر(شمال) به اواخشتر(جنوب) آورده شده نیست.
سطر ۵۵ ⟵ ۵۰:
* {{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=دیاکونوف |نام=میخائیل میخائیلوویچ |پیوند نویسنده=میخائیل میخائیلوویچ دیاکونوف|کتاب=تاریخ ایران باستان|ترجمه=روحی ارباب|چاپ=پنجم|سال=۱۳۸۴|ناشر=شرکت انتشارات علمی و فرهنگی|شهر=تهران}}. {{شابک|964-445-106-6}}
* ای. م. دیاکونوف. ''[[تاریخ ماد]]''. {{شابک|964-445-106-6}}
*تاریخ عیلام ~پیر آمیه، شیرین(اسلامی ندوشن) بیانی (مترجم) - نشر دانشگاه تهران <nowiki>https://www.adinehbook.com</nowiki> › product
 
{{درگاه|ماد}}