لوطی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار: |
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: مفاهبم⟸مفاهیم |
||
خط ۵:
== خاستگاه ==
لفظ لوطی معانی متفاوتی دارد. اولین بار توسط [[کسایی مروزی|کسایی]] شاعر [[سده ۴ (میلادی)|قرن چهارم]]، که لوطی‌ها را با «بچه‌های بی‌ریش» یکی دانسته به کار رفته‌است. [[جلال الدین محمد بلخی]]<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=fa|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://ganjoor.net/moulavi/masnavi/daftar5/sh105/|عنوان=گنجور: مولوی، مثنوی معنوی، دفتر پنجم|تاریخ بازدید=دسامبر ۲۰۱۸|وبگاه=}}</ref> و [[عبید زاکانی]] لوطی‌ها را [[شاهدبازی|شاهدباز]] می‌دانستند و واژه [[لواط|لواطی]] هنوز همان‌طور استفاده می‌شود. همهٔ متون دلالت‌هایشان بر
منشأ استفادهٔ امروزین از واژهٔ لوطی‌بازار یا لوطی‌بازی به معنای تقلب کردن، خصوصاً در امور مالی، و لوطی کردن به معنای اسراف و صرفه جویی نکردن از همین جاست. در [[قرن شانزدهم]] و احتمالاً خیلی قبلتر، این لفظ برای اشاره به گروهی از ''قلندران بی سر و پا'' و ''لوطیان قلندرنمای بنگیانه'' (درویشان بینوا و سرگرم‌کنندگان درویش نما که از مواد مخدر استفاده می‌کردند) به کار می‌رفت. لوطی به دلقکان دربار امیری و سرگرم‌کنندگان دوره‌گرد ([[بندلغزی|بندبازان]]، [[رقص|رقاصان]] و [[دلقک|دلقکان]]) که [[کمدی]] [[بداهه‌پردازی|بداهه]] اجرا می‌کردند یا آنها که حیوان، معمولاً میمون، خرس یا بز، همراه داشتند و با موسیقی می‌رقصیدند هم گفته می‌شد. در [[سده ۱۹ (میلادی)|قرن نوزدهم]] این لفظ به دزدانی مانند [[رابین هود]] که به سنت عیاری، حاکمان ستمگر را به چالش می‌کشیدند به کار می‌رفت. لوطی‌ها جدا از جنبهٔ ضد اجتماعی خود به خاطر لوطی‌گری یا جوانمردی شناخته می‌شدند به این دلیل از الفاظ لوطی‌خدایی و لوطی‌اللهی که هر دو به معنای ارتباط فعالیت‌های آنان با عدالت الهی بود، استفاده می‌شد.<ref name=":0" />
| |||