رومن گیرشمن: تفاوت میان نسخه‌ها

وی در [[خارکف]] [[اکراین]] در خانواده‌ای [[یهودی]]<ref>[http://www.iranicaonline.org/articles/ghirshman Encyclopædia Iranica | Articles<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>به دنیا آمد. به سال ۱۹۱۷ به [[پاریس]] نقل مکان کرد تا [[باستان‌شناسی]] و زبان‌های باستانی را فراگیرد، تحصیلاتش را در [[دانشگاه سوربن]]، مدرسه تحصیلات عالیه و مدرسه عالیه [[لوور]] به پایان رسانید. نخستین کار تجربی او زمانی بود که همراه با یک هیئت [[باستان‌شناسی]] فرانسوی به [[تلو]] واقع در [[عراق]] رفت (۱۹۳۰). وی بیشتر به آثار باستانی [[ایران]] علاقه‌مند بود، در سالهای بعد، در راس هیئتی همراه با همسرش، [[تانیا گیرشمن]] به ایران آمد و به حفاریهایی در [[تپه گیان]] [[نهاوند]]، زرامین سفلی، [[لرستان]]، اسدآباد، [[تپه سیلک]]، [[بگرام]]، [[بیشاپور]] و [[شوش]] پرداخت.

گیرشمن آثار زیادی در زمینه باستان‌شناسی،[[باستان‌شناسی]]، تاریخ، کتیبه‌ها و [[سکه‌های ایران|سکه‌های ایرانی]] و [[افغانستان]] از خود به یادگار گذاشت و بارها از سوی انجمن‌های گوناگون از او به خاطر خدمت به فرهنگ‌ها تجلیل به عمل آمد. با ۳۰۰ یادداشت و ۲۰ کتاب منتشر شده، گیرشمن پربارترین و مورد توجه‌ترین کارشناس دربارهٔ [[ایران باستان]] بود. برخی از پژوهش‌های وی دربارهٔ [[شوش]] هنوز منتشر نشده، اما راهنمای باستان‌شناسان دیگر مانند [[هنری گش]] (Henri Gashe) در مطالعات باستان‌شناسی در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ در [[ایران]] بوده‌است.