دیازپام: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Saeedshahi (بحث | مشارکتها) برچسب: خنثیسازی |
Saeedshahi (بحث | مشارکتها) جز ویرایش بهوسیلهٔ ابرابزار: |
||
خط ۶۲:
'''دیازپام''' {{انگلیسی| Diazepam}} (با نام تجاری ''والیوم'' (Valium)) [[دارو]]ی مسکن و [[خوابآور]] است که برای تسکین [[اضطراب]]، اختلالات خواب و اختلالات هراس تجویز میشود. این دارو همچنین بهعنوان ضد تشنج و شلکننده ماهیچه اسکلتی، درمان انقباض عضلانی و [[تشنج]] (تب و تشنج در کودکان یا حمله [[صرع]]) نیز استفاده میشود.
'''دسته دارویی''': آرامبخش،
== موارد مصرف ==
دیازپام [[دارو]]یی [[مسکن]] و [[خوابآور]] است که در رده درمانی [[بنزودیازپین]]های طولانی اثر قرار میگیرد و متابولیتهای کبدی آن نیز فعال هستند. دیازپام برای تسکین اضطراب، اختلالات خواب و اختلالات هراس تجویز میشود. این دارو همچنین بهعنوان ضد تشنج و شلکننده ماهیچه اسکلتی، درمان انقباض عضلانی و [[تشنج]] (تب و تشنج در کودکان یا حمله [[صرع]]) نیز استفاده میشود.
این دارو برای
در کوتاه مدت برای درماناضطراب و بیخوابی، و بهعنوان داروی کمکی در درمان علائم حاد قطع مصرفداروها، حمله مداوم صرعی و تشنجاتناشی از تب و مسمومیتها، گرفتگی عضلات اسکلتی، مصرف قبل از جراحی (بهعنوان داروی پیش بیهوشی) بهکارمیرود.▼
▲در کوتاه مدت برای درماناضطراب و بیخوابی، و بهعنوان داروی کمکی در درمان علائم حاد قطع مصرفداروها، حمله مداوم صرعی و تشنجاتناشی از تب و مسمومیتها، گرفتگی عضلات اسکلتی، مصرف قبل از جراحی(بهعنوان داروی پیش بیهوشی) بهکارمیرود.
== مکانیسم اثر ==
مانند سایر بنزودیازپینها آگونیست گیرندههای بنزودیازپینی بوده که با اثر بر روی گیرندههای [[گاما آمینوبوتیریک اسید]] و در نهایت ورود یون [[کلر]] به [[نورون]]ها اثرات خود را اعمال میکند.
مکانیسم آرام بخشی آن
== چگونگی مصرف ==
سطر ۷۹ ⟵ ۸۰:
'''موارد احتیاط مصرف:'''
بررسی راه هوایی و تنفس و مداخله در صورت نیاز دیازپام وریدی را در بیماران مسن، بدحال و مبتلایان به
== هشدارها و عوارض جانبی ==
سطر ۸۵ ⟵ ۸۶:
=
== اعتیادآوری ==
عوامل متعددی در شکلگیری اعتیاد به دیازپام و سایر قرصهای آرام بخش دخیل هستند. افرادی که بهطور دائمی از این داروها استفاده میکنند به تدریج به آن وابسته شده و برای دستیابی به همان میزان آرامش قبلی، مجبور به مصرف میزان بیشتری از آن هستند. با مصرف دوزهای بالاتر، فرد دچار تالورنس و مقاومت بدن شده و نه تنها به مصرف آرام بخشها وابسته میشود، بلکه میزان مصرف خود را نیز دائماً افزایش میدهد. عامل دیگری که باعث وابستگی افراد میشود، بعد روانی نیاز به مصرف است. برای مثال افرادی که برای درمان عصبانیت تحت تجویز قرصهای آرامبخش قرار میگیرند، از نظر روحی نیز به آن وابسته شده و عادت میکند تا برای پیشگیری از بروز عصبانیت، همواره به قرصهای آرام بخش پناه ببرند. این افراد به احساس آرامش و نئشگی ناشی از مصرف مواد وابسته شده و به سرعت باعث رشد و توسعه بیماری اعتیاد میشوند. معتادان به آرام بخشها استفاده از این قرصها را به عنوان یک راه حل موقت برای تسکین دردهای جسمی و روحی خود انتخاب کرده و خواه ناخواه مرز بین مصرف درمانی، و سوء استفاده از مواد را گم میکنند. همین امر سبب میشود که به راحتی در دام چرخه اعتیاد گرفتار شده و باعث گسترش هرچه بیشتر این وابستگی شوند. ."
|