آگوستوس: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Yamaha5Bot (بحث | مشارکتها) جز تمیزکاری با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۵۲:
== صلح با ایران ==
روابط ایران و روم نخستین بار در سال 96 پیش از میلاد و در جریان [[جنگهای مهردادی]] شکل گرفت و از همان زمان در وضعیت حساس و شکنندهای بود. با این حال تا سال 53 پیش از میلاد و [[نبرد حران (۵۳ پیش از میلاد)|نبرد حران]] کار به درگیری نظامی نکشید. پس از شکست تحقیرآمیز رومیان در حران که علاوه بر شکست، منجر به از دست رفتن تعداد زیادی از درفشهای عقابنشان رومی نیز شده بود، [[مارکوس آنتونیوس]] به بهانه گرفتن انتقام کراسوس و پس گرفتن درفشها به ایران لشکر کشید. با این حال او نیز به سختی [[جنگ مارک آنتونی با ایران|شکست خورد]]. پس از دو شکست پیاپی رومیان در حمله به ایران به دست مارک آنتونی و کراسوس، آگوستوس تصمیم گرفت تا از طریق دیپلماسی با شاهنشاهی اشکانی صلح کند. سرانجام در سال بیستم پیش از میلاد گفتگوها میان ایران و روم به نتیجه رسید و فرهاد چهارم صلح را پذیرفت. فرهاد همچنین درفش رومیان را که در نبرد حران میان کراسوس و سورنا به دست ایرانیان افتاده بود را به امپراتوری روم بازگرداند.<ref>{{Cite journal|last=Endres|first=David J.|date=2013|title=Encyclopedia of U.S. Catholic History by Matthew Bunson, Margaret Bunson|url=http://dx.doi.org/10.1353/cht.2013.0027|journal=U.S. Catholic Historian|volume=31|issue=3|pages=105–108|doi=10.1353/cht.2013.0027|issn=1947-8224}}</ref><ref name="Eck 2003">{{Cite journal|last=Eck|first=Bruno|date=2003|title=Ventilatoren|url=http://dx.doi.org/10.1007/978-3-642-55650-0|doi=10.1007/978-3-642-55650-0}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Brosius|first=Maria|date=2006|title=Maria Brosius: Pierre Briant: Darius dans l’ombre d’Alexandre|url=http://dx.doi.org/10.17104/0017-1417_2006_5_426|journal=Gnomon|volume=78|issue=5|pages=426–430|doi=10.17104/0017-1417_2006_5_426|issn=0017-1417}}</ref> این صلح پایانی بر نخستین دور از جنگهای ایران و روم بود؛ جنگهایی که مقدر بود تا هفت قرن پس از آن ادامه پیدا کند.
این دستاورد بزرگی برای روم و احتمالا بزرگترین دستاورد دیپلماتیک دوران آگوستوس در طول زندگی اش بود. درفشهای شاهی در دوران باستان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بودند و افتادن درفش روم به دست دولت تیسفون یک تحقیر تاریخی برای روم به شمار می رفت. در واقع رومیان از اینکه انتقام کراسوس را از طریق جنگ بگیرند ناامید شده بودند و در همین راستا اکتاویوس پس گرفتن درفش کراسوس را به عنوان یک پیروزی در برابر ایران جلوه داد.<ref
[[پرونده:
== مرگ ==
او در سال ۱۴ میلادی و در سن ۷۶ سالگی درگذشت و با جلال و شکوه در مقبره خود در شان دومارس مدفون شد. مجلس سنا برای او لقب آپوتئوز (Apotheose) را تصویب کرد و در ردیف خدایان قرار گرفت.<ref>کلیت تاریخ عمومی (جلد۱)؛ دکتر حسینعلی ممتحن</ref>[[پرونده:
== روابط خارجی ==
|